Όλοι βιώνουμε καταστάσεις που δεν είναι ιδανικές και τις οποίες δεν μπορούμε να ελέγξουμε εντελώς. Αυτό που μπορούμε, ωστόσο, να ελέγξουμε είναι τον τρόπο με τον οποίο τις αντιμετωπίζουμε. Ό,τι ξεκαθαρίζεται και εκφράζεται γίνεται ορατό. Γιατί να αποφεύγουμε κάτι που σίγουρα και αναπόφευκτα δηλητηριάζει το μέλλον; Κάτω από κάθε σφάλμα που δεν αντιμετωπίζεται εκείνη τη στιγμή, ελλοχεύει η πιθανότητα της γέννησης ενός τέρατος μέσα μας. Γιατί να αρνείσαι να διερευνήσεις κάτι, όταν η γνώση της πραγματικότητας επιτρέπει την κατάκτηση της πραγματικότητας; Θεωρείς μήπως ότι είναι σώφρων να αφήσεις την καταστροφή να θεριέψει στα σκοτάδια, ενώ εσύ συρρικνώνεσαι και φοβάσαι όλο και περισσότερο; Δεν είναι καλύτερο να ακονίσεις το σπαθί σου, να μπεις στο σκοτάδι και να ορθώσεις το ανάστημα σου; Να θυμάσαι, ότι ΑΥΤΟ που θες λιγότερο να αντιμετωπίσεις θα εμφανιστεί όταν εσύ θα είσαι αδύναμος και αυτό πιο δυνατό. Και τότε θα ηττηθείς.
Αν από την άλλη κάνεις το πρόβλημα συγκεκριμένο, τότε θα παραδεχτείς ότι υπάρχει και η λύση έχει δρομολογηθεί. Μην κουβαλάς τις απογοητεύσεις σου. Μην ξεγελιέσαι, ότι προχωράς. Πουθενά δεν πηγαίνεις. Τρέχεις με ιλιγγιώδη ταχύτητα μεν, αλλά στο πουθενά! Η διαρκής αίσθηση της απογοήτευσης που σε συνοδεύει δεν σου επιτρέπει ουσιαστικά βήματα. Αντιμετώπισε! Δες την αλήθεια! Μόνο η αλήθεια λυτρώνει. Στον βαθύτερο πυρήνα μας επιμένει μια ένταση. Αυτή η ένταση σε τρώει σαν σαράκι μέρα τη μέρα. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις και αναρωτιέσαι γιατί. Φυσικά, από την άλλη θα μου πεις. Πώς να χαλαρώσω με όσα συμβαίνουν στον κόσμο, πέρα των δικών μου θεμάτων. Γίνεται; Από καταστροφή σε καταστροφή οδηγούμαστε. Δεν έχεις άδικο αλλά δεν έχεις και επιλογή. Είναι υποχρέωση σου. Οφείλεις μέσα σε όλο αυτό το χάος να σε κρατήσεις υγιή. Οφείλεις να είσαι εσύ αυτός που θα ξεχωρίσει από τη μάζα.
Η στεναχώρια επικρατεί και ίσως να φαίνεται ουτοπία να σου λέω μείνε θετικός, μην χάνεις την ελπίδα. Δεν ΕΧΕΙΣ όμως επιλογή αν θες να μείνεις μέσα σου ζωντανός. Η ένταση σημαίνει φόβος, αμφιβολία, βιασύνη. Θες να προετοιμαστείς «σήμερα» για αυτό που θες να αντιμετωπίσεις «αύριο». Η ένταση υπάρχει γιατί το παρελθόν δεν το έζησες πραγματικά, απλώς το ξεπέρασες. Κρέμεται από πάνω σου. Και ότι κρέμεται φωνάζει. Ζήσε με, ολοκλήρωσε με! Για να μπορέσεις να σκεφτείς τι χρειάζεσαι να απελευθερώσεις, Τι χρειάζεσαι να ακούσεις, σου προτείνω μια άσκηση. Αν δεν λύσεις τα μέσα σου, τα προβλήματα που επικρατούν από έξω θα σου γίνουν αφόρητα να αντέξεις.
Η χαλάρωση δεν ξεκινάει από τον νου, αλλά από το σώμα.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι, λίγο πριν κοιμηθείς. Κλείσε τα μάτια σου και μετέφερε την επίγνωση σου στα πέλματα. Ανέπνευσε και χαλάρωσε. Συνέχισε προς τα πάνω, αργά. Πήγαινε στους γοφούς σου, εστίασε εκεί. Ανέπνευσε, χαλάρωσε. Συνέχισε προς τα οπίσθια. Άφηνε την αναπνοή σου να σε ελευθερώνει. Μετέφερε τώρα την επίγνωση στη κοιλιά σου. Χαλάρωσε. Μετά στο στήθος, στους ώμους, στον λαιμό. Αργά κάθε φορά όταν αλλάζεις σημείο. Απολαυστικά. Συνέχισε στους μύες του προσώπου, στο σαγόνι, και τελευταία άφησε τα χέρια σου. Τα χέρια συνδέονται με το μυαλό. Αναζήτησε ενδείξεις έντασης στα χέρια και θα νιώθεις το μυαλό ολοένα να αφήνεται. Το κλειδί της χαλάρωσης είναι να παραδοθείς. Αφού κοιμηθείς, το πρωί αναρωτήσου. Τι χρειάζεται να μου επιτρέψω να δω; Αφέσου να το δεις. Είναι εκεί! Περιμένει.. είναι η ζωή σου!
Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα blog της Σόφης Πασχάλη στο okmag.
