Καλησπέρα φίλοι μου! Το σημερινό άρθρο αφορά τις απόψεις! Γιατί; Γιατί ο καθένας μας έχει από μια! Τι συμβαίνει; Χάος ή πραότητα; Εξαρτάται από τον εσωτερικό κόσμο των ατόμων.
Οι απόψεις από μόνες τους είναι υπέροχες. Οι επίμονες απόψεις από την άλλη, ή οι επικριτικές είναι κάτι εντελώς άλλο. Το εγώ θέλει να έχει οπαδούς. Ο εαυτός έχει αυτό που είναι, χωρίς προσπάθεια. Τι εννοώ! Ένας άνθρωπος, δεν είναι μόνο οι απόψεις του και η πλευρά που ταυτίζεται εκείνη τη χρονική στιγμή. Ταυτίζεται με κάτι που έχει πιστέψει και έχει θεμελιώσει λόγω μιας συνθήκης. Έχει την άποψη που έχει επειδή έχει βιώσει κάποια πράγματα και τα έχει επεξεργαστεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο με αποτέλεσμα να υποστηρίζει ό,τι υποστηρίζει, καθώς ενδέχεται να μην έχει ακόμα περάσει στην απέναντι πλευρά. Το comfort zone όπως λέμε.
Το καλό είναι ότι οι απόψεις δεν είναι μόνιμες, αλλά μεταβλητές. Αν μια άποψη βρίσκεται στην καρδιά και στο μυαλό κάποιου είναι επειδή την έχει τροφοδοτήσει. Τίποτα δεν επιβιώνει χωρίς τροφή. Η πρόκληση είναι να εκπαιδευτούμε ώστε να βλέπουμε όλες τις απόψεις συμπεριλαμβανομένης της δικής μας ως παροδικές και ανοιχτές στην αλλαγή.
Στον αληθινό ανοιχτό διάλογο και οι δυο πλευρές είναι πρόθυμες να αλλάξουν. Που σημαίνει υπάρχει η διάθεση της απελευθέρωσης. Ακούω συχνά σε συζητήσεις «να αλλάξει ο άλλος πρώτα και θα αλλάξω κι εγώ».Πραγματικότητα: Όσο ζητάς, τόσο δεν θα βλέπεις.
Άλλο ένα μεγάλο θέμα που επικρατεί. «Εγώ έχω δίκιο, εσύ έχεις άδικο». Ο καθένας έχει διαμορφώσει ένα δικό του δίκιο για να μπορεί να «αντέχει» τον εαυτό του. Αν φύγεις από την «επιβίωση» που νιώθεις ότι όλοι είναι εναντίον κι εσύ μόνος, τότε το δίκιο θα το δίνεις εσύ πρώτος σε αυτόν που επιμένει. Και γιατί; Γιατί όποιος επιμένει επι της ουσίας δεν θέλει διάλογο! Αρέσκεται σε μονόπρακτα. Αν δεν μπορεί να κάνει διάλογο χωρίς θυμό, δεν επιθυμεί το κάτι περισσότερο. Δεν έχει ουσιαστικό αληθινό χώρο το εγώ του για άλλον!
Θα παρατηρήσεις τον εαυτό σου να νιώθει μέχρι και ανακουφισμένος που δεν θα επιδιώκεις να πείσεις κανέναν. Θα ακολουθείς τη ροή! Στις αληθινές σχέσεις συζητάς για το περισσότερο κι όχι για το λιγότερο ή το ουδέτερο. Η ζωή δεν είναι εναντίον μας. Εμείς είμαστε. Το εγώ μας συγκεκριμένα. Και θα στο εξηγήσω.
Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος και μειώνονται οι αντιστάσεις του και άρα μικραίνει το εγώ του, αν έχεις παρατηρήσει γίνεται πιο γλυκός. Ένας παππούλης σε ένα χωριουδάκι θα σε δει να περπατάς και θα σου πει: «καλημέρα παιδί μου» και θα σου προσφέρει απλόχερα ένα χαμόγελο. Ένας νέος στην πόλη θα περπατάει στον δρόμο με τον καφέ του στο χέρι με βιασύνη, θα μιλάει παράλληλα στο τηλέφωνο κι αν τον εμποδίσεις κατά λάθος το πιο πιθανό να σε βρίσει κιόλας. Γιατί; Γιατί το εγώ βράζει! Δεν υπάρχει κάτι άλλο πέρα από τη δική του επιθυμία.
Το υπέροχο λοιπόν είναι να προλάβεις τη ζωή! Πώς; Με το να γίνεις συνειδητός όσο πιο νέος μπορείς! Κανείς δεν θέλει να σε βλάψει! Όλα όσα μας συμβαίνουν έχουν προσωπικό λόγο. Κ αν αποφασίσεις να μάθεις από τη πορεία σου κ αντί να τσακώνεσαι με τα γιατί, συμφιλιωθείς μαζί τους κ με τη πραγματικότητα, τότε μπορείς να τροποποιήσεις τα πώς. Θα μπορέσεις να «δεις» κ τότε βγαινεις κερδισμένος! Κερδίζεις χρόνο! Ο χαμένος χρόνος που πολλές φορές νιώθουμε δεν είναι χαμένος είναι σχολείο ανώτερων σπουδών! Σε οδηγεί στο σήμερα! Κ το σήμερα σου ανήκει! Αλλάζει όλη σου η πραγματικότητα το λεπτό που δεις την αλήθεια! Ο εξωτερικός παράγοντας, μας καθρεφτίζει αυτό που χρειάζεται εμείς να βελτιώσουμε! Εν κατακλείδι αυτό που σε πόνεσε εμπεριείχε μεγαλείο, το προσωπικό σου κλειδί για να ανοίξεις την εσωτερική πόρτα κ να εξερευνήσεις βαθύτερα συναντώντας τον θησαυρό, την ευτυχία!
Όταν αγαπήσεις το παρελθόν σου, με όσα έχουν συμβεί, -σου λέει ο εσωτερικός σου χώρος-, αποκτάς παρόν! Ο τρόπος που διηγείσαι πλέον τις παρελθοντικές ιστορίες δεν εμπεριέχουν πόνο στο σήμερα. Για να αγαπήσεις οφείλεις πρώτα να κατανοήσεις, αποδεχτείς, συγχωρήσεις το γεγονός, το άλλον κi εσένα. Ακόμα κi αν ο άλλος δεν αξίζει τη συγχώρεση αξίζεις εσύ τη γαλήνη! Για σένα Καντο!
Όσο εμμένεις σε πείσματα τόσο δεν έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Μόνο όταν βρίσκεσαι στο παρόν βρίσκεσαι εντός ζωής! Αν βρίσκεσαι παρελθόν ή μέλλον θρέφεις το εγώ, όχι την ευτυχία! Το εγώ λέει «Δεν θα έπρεπε να υποφέρω», και η σκέψη αυτή σε κάνει να υποφέρεις ακόμα περισσότερο. Η ίδια η σκέψη είναι η ρίζα του πόνου. Για να απελευθερωθούμε από το εγώ χρειάζεται να έχουμε επίγνωση των σκέψεων και συναισθημάτων μας καθώς αυτά συμβαίνουν. Δεν γινόμαστε καλοί προσπαθώντας, γινόμαστε καλοί βρίσκοντας την καλοσύνη που είναι ήδη μέσα μας.
Να θυμάσαι δεν μπορείς να βρεις λύσεις, αν δεν κατανοήσεις το πρόβλημα! Μην πιστεύεις κάθε σκέψη που κάνεις. Κάποιες είναι απλά προγραμματισμένες από το παρελθόν. Μην τις αναπαράγεις! Αν όλα όσα κάνεις για να πετύχεις ότι είναι αυτό που θες είναι ορθές δράσεις, τότε δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι. Δεν χρειάζεται να περιμένεις για να πετύχεις αυτό το κάτι. Κάθε ανάσα είναι επιτυχία. Αν τα μέσα είναι καλά, αν ο τρόπος είναι καλός είναι και η κατάληξη. Κι όπως έχω ονομάσει και το πρώτο μου βιβλίο: Η απάντηση είσαι ΕΣΥ!
