Μια νέα γυναικοκτονία έχει συγκλονίσει το τελευταίο 24ωρο την κοινή γνώμη. Μια γυναίκα πυροβολήθηκε οκτώ φορές από τον σύζυγό της μέσα σε ταβέρνα της πόλης. Ο θάνατός της αυξάνει τον αριθμό των γυναικών που έχουν χάσει τη ζωή τους από τα χέρια των συντρόφων τους τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας. Μετράμε επτά σοκαριστικές περιπτώσεις γυναικοκτονίας μέσα σε επτά μήνες. Ζητήσαμε από τον ψυχίατρο Δημήτρη Σούρα να μας μιλήσει για την έξαρση αυτού του φαινομένου που ο ίδιος ονομάζει «Σύνδρομο των Γλυκών Νερών» και το προφίλ των δραστών.
Ο όλο και αυξανόμενος κατάλογος των δολοφονημένων γυναικών από τα χέρια των συντρόφων τους φαίνεται πως δεν ανησυχεί μόνο την κοινή γνώμη αλλά και τους ειδικούς. Ο Δημήτρης Σούρας εξηγεί στο okmag.gr πού οφείλεται κατά τη γνώμη του αυτό το φαινόμενο.
Γιατί το ονομάσατε «Σύνδρομο των Γλυκών Νερών»;
Να διευκρινίσω πως δεν έχει να κάνει με την περιοχή αλλά με το περιστατικό του φόνου της Καρολάιν Κράουτς. Το ονόμασα έτσι για ένα απλό λόγο: Πλέον υπάρχουν οι δολοφόνοι της διπλανής πόρτας ή της δικής μας πόρτας. Πρόκειται για άτομα τα οποία εργάζονται, έχουν κοινωνικές σχέσεις, έχουν οικογένεια, ταξιδεύουν, ζουν ανάμεσα μας. Και εμείς είτε επειδή δεν θέλουμε είτε επειδή δεν μπορούμε, δεν βλέπουμε κανένα σύμπτωμα που να μας βάζει σε υποψίες. Μερικά από αυτά τα άτομα έχουν διαμορφωθεί από τη εφηβεία με μια προσωπικότητα που λέγεται «αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας». Από τα 11 τους χρόνια περίπου θα ξεκινήσουν με παραβατικότητες, βασανισμούς ζώων, χρήση ουσιών. Θα γίνουν σκληρά με τους άλλους. Θα ξεκινήσουν μέσα από την οικογένεια και μάλιστα μερικές φορές με την ανοχή της οικογένειας (πόσες φορές δεν ακούμε τη φράση «εφηβεία είναι θα περάσει» ή «δεν βαριέσαι»;). Με λίγα λόγια αυτά τα άτομα έχουν δώσει κάποια δείγματα που πρέπει να μας βάζουν σε σκέψεις;
«Ήταν άτομα καθημερινά, που ζουν δίπλα μας»
Και πώς εξελίσσονται;
Αυτά τα άτομα κάποια στιγμή αποκτούν μια ιδιαιτερότητα η οποία είναι η εξής: Δεν έχουν ποτέ ενοχές και τύψεις για οτιδήποτε κακό κάνουν. Δηλαδή μεταμορφώνονται σε ήρωες του κακού που είναι οι αυριανοί δολοφόνοι. Παράδειγμα; Ο φόνος της Ελένης Τοπαλούδη από έναν 20χρονο Ροδίτη μαζί με έναν συνομήλικό του. Ο Ροδίτης είχε δώσει πολλά δείγματα, αλλά κανείς δεν έδινε σημασία. Υπεράνω πάσης υποψίας. Από καλή οικογένεια, με χρήματα κ.λ.π., αλλά είδατε πού κατέληξε,.. Πάμε στην υπόθεση των Γλυκών Νερών. 37 μέρες κοροϊδία από έναν άντρα συμπαθή, με οικογένεια, παιδί, επάγγελμα. Με κακό θέατρο, βασανισμό της γυναίκας του και ενός ζώου, με τυμβωρυχία, από τη στιγμή που πήρε το μωρό και το τοποθέτησε δίπλα στη νεκρή του γυναίκα που ο ίδιος είχε σκοτώσει. Και φυσικά με όλο εκείνο το σόου στις τηλεοράσεις. Τέλος, το έγκλημα στη Φολέγανδρο. Δύο νέοι πήγαν διακοπές, μάλωσαν κι ενώ θα μπορούσαν να το είχαν ξεπεράσει μετά από δυο ώρες, εκείνος τη βασάνισε και τη σκότωσε… Όλα τα παραπάνω ήταν άτομα καθημερινά, που ζουν δίπλα μας.
Άρα μιλάμε για μια νέα κατηγορία δολοφόνων.
Καταλαβαίνετε πως έχουμε πλέον ένα νέο σύνδρομο, «το σύνδρομο των Γλυκών Νερών. Πια οι δολοφόνοι δεν είναι η νύχτα, ο υπόκοσμος, το περιθώριο. Είναι άνθρωποι της διπλανής ή και της δικής μας πόρτας. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Όταν βλέπουμε κάτι που μας ανησυχεί από τη μικρή ηλικία καλό είναι να ζητήσουμε βοήθεια από ειδικό. Να δούμε αν μπορεί να υπάρχει αντίστροφη μέτρηση προς το καλό. Εάν και δυστυχώς δεν υπάρχει, γιατί η διαταραχή της προσωπικότητας δεν είναι αρρώστια, δεν θεραπεύεται, δεν παίρνει από φάρμακα και ψυχοθεραπεία. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε στην αρχή είναι να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε την προσωπικότητα του παιδιού, να την κατευθύνουμε προς το καλό. Και μόνο όταν θα είναι πολύ μικρό στην ηλικία. Διαφορετικά θα πάρει την πορεία του και θα είναι ο αυριανός δολοφόνος.
Θα λέγατε πως κυριαρχεί ο μιμητισμός; Υπάρχουν άντρες με αυτή τη διαταραχή και βλέποντας όλες τις περιπτώσεις που συμβαίνουν σήμερα να θέλει να μιμηθεί τις πράξεις αυτές;
Η παγκοσμιοποίηση δεν έφερε μόνο το καλό, αλλά και το κακό. Το φαινόμενο του μιμητισμού. Αυτό πάντα υπήρχε. Υπάρχουν διεστραμμένα μυαλά που εύκολα θα μιμηθούν κάτι τέτοιο. Ζούμε σε μια χώρα που η λέξη «ελευθερία» που σημαίνει σεβασμός και ευθύνη έχει αντικατασταθεί με τη λέξη «ελευθεριότητα» που σημαίνει ασυδοσία και «ωχαδελφισμός». Και το κυριότερο; Η ατιμωρησία. Όταν αυτοί οι άνθρωποι μπαίνουν φυλακή και τιμωρούνται με ισόβια και ξέρουν πως τα 16 χρόνια της ποινής σε αγροτικές φυλακές θα γίνουν 8 ή αν δείξουν καλή συμπεριφορά θα γίνουν 6, τότε γιατί να μην το κάνουν;
«Κάθε μέρα έχουμε κι έναν φόνο»
Βέβαια, η κυβέρνηση δήλωσε πως θα γίνουν πιο αυστηρές οι ποινές για τα ειδεχθή εγκλήματα.
Το είπαν. αλλά ξέρετε κάτι; Ήμουν νιος και γέρασα… Τα ακούμε χρόνια τώρα όλα αυτά. Μακάρι να γίνουν. Το κράτος πρέπει να πάρει αυτή την ιστορία στα χέρια του. Γιατί κάθε μέρα έχουμε κι έναν φόνο. Και μάλιστα γυναίκες. Με οικογένεια. Όπως η γυναίκα από τη Λάρισα που δολοφονήθηκε τη Δευτέρα. Είχε με τον άντρα της 11 χρόνια διαφορά. Ήθελε να χωρίσει. Έφυγε από το σπίτι και απευθύνθηκε σε δικηγόρο όπου υπέβαλλε ι αίτηση διαζυγίου. Τα παιδιά της, μεγάλα.. Πήγε να δουλέψει στην ταβέρνα του αδερφού της. Ώσπου ο σύζυγός της ταξιτζής 54 χρόνων σηκώθηκε, πήρε ένα πιστόλι (αλήθεια που το βρήκε;), πήγε στη Λάρισα, έψαξε τον δικηγόρο δεν τον βρήκε και την πυροβόλησε με 8 σφαίρες. Είναι να τρελαίνεσαι. Μια γυναίκα νεκρή μέσα στην ταβέρνα ενός χωριού. Έχουμε ξεφύγει.
Την ευθύνη την έχουμε όλοι εμείς ως κοινωνία;
Αυτοί οι άνθρωποι είχαν δείξει κάποια δείγματα αλλά δεν ασχολήθηκε κανείς. Μπορεί στα θύματα να έλεγαν «Δεν βαριέσαι» ή «Πού θα πας; Κάτσε με τον άντρα σου, είναι σιγουριά» ή «Δεν θα τα καταφέρεις μόνη σου με τα παιδιά». Είναι και το στίγμα που θα του ακολουθεί.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Κυριακής, η Ελληνική Αστυνομία κλήθηκε να διαχειριστεί συνολικά 30 καταγγελίες για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Τι έχετε να πείτε για αυτό;
Οι καταγγελίες αυξήθηκαν το τελευταίο διάσημα γιατί οι γυναίκες αποφάσισαν να μιλήσουν. Δίνω αγώνα εδώ και καιρό μέσα από τις εμφανίσεις μου στις εκπομπές. Είμαστε πολλοί που κάνουμε αυτόν τον αγώνα. Και οι κόποι μας πιάνουν τόπο. Οι γυναίκες αρχίζουν να καταγγέλλουν. Αυτή τη συμβουλή τους δίνω: Ούτε ένα χαστούκι να μην ανέχονται. Αμέσως καταγγελία ή αν δεν θέλουν να το κάνουν, να φύγουν, να εξαφανιστούν.
