Ο Γρηγόρης Μπάκας, ο ρεπόρτερ που έγινε γνωστός από το Δελτίο Ειδήσεων του Star με τα ευφάνταστα ρεπορτάζ του φωτογραφίζεται με την πρώην σύζυγό του και την 6χρονη κόρη τους, Εμμανουέλα, μιλούν για τον γάμο τους και το διαζύγιό τους και εξηγούν γιατί η σχέση τους είναι καλύτερη τώρα, παρά όταν ήταν μαζί.
Γρηγόρη, όσοι σε γνωρίζουν λένε ότι είσαι άλλος άνθρωπος από τότε που έγινες πατέρας…
Γρηγόρης: Αυτό που μπορώ να σου πω και ισχύει απόλυτα είναι ότι είμαι ερωτευμένος με την κόρη μου! Πριν γίνω πατέρας τολμώ να πω πως είχα καβαλήσει το καλάμι. Είχα παγιδευτεί στη ματαιοδοξία της αναγνωρισιμότητας και το μυαλό μου ήταν πάνω από το κεφάλι μου. Παρ’ όλα αυτά, με αυτό το λίγο μυαλό που είχα, ήθελα πάντα να αποκτήσω παιδί. Είμαι πολύ διαφορετικός τώρα που έχω κάνει αυτοκριτική στον καθρέφτη μου. Και σίγουρα προτιμώ τον εαυτό μου όπως είναι τώρα.
Ποια περίοδο της ζωής σου καβάλησες, όπως λες, το καλάμι;
Γρηγόρης: Από το 2004 μέχρι το 2014 ήταν μία δεκαετία που ζούσα στον μικρόκοσμο της τηλεόρασης. Όλη μου η ζωή περιστρεφόταν γύρω από την τηλεόραση. Περίμενα στις 8.00 το βράδυ να παίξουν τα θέματά μου στο δελτίο, ήμουν με μια βαλίτσα στο χέρι για την επόμενη αποστολή. Έβαζα τη δουλειά μου πάνω από όλα. Γιάννη, έχω κάνει πολλά για τη δουλειά μου. Η δουλειά μου δεν έκανε πολλά για εμένα κι αυτό είναι το παράπονό μου.
Γιατί το λες αυτό;
Γρηγόρης: Δεν έχω παράπονο από τη δουλειά μου. Από εμένα έχω παράπονο, γιατί μέθυσα από την αναγνωρισιμότητα και δεν μπόρεσα να αξιολογήσω σωστά πρόσωπα και καταστάσεις. Έκανα πολλά λάθη.
Υπήρξαν και στιγμές που φέρθηκες υπεροπτικά;
Γρηγόρης: Μα όταν καβαλάς το καλάμι δεν τους βλέπεις τους άλλους καν. Νομίζεις ότι είσαι κλητική προσφώνηση «Ω, Γρηγόρη Μπάκα!». (Γελάει.) Θυμάμαι ότι όταν έπαιζε η Εθνική Ελλάδας στην Πολωνία για το Euro είχα πάει να το καλύψω για το Star. Είμαι λοιπόν έξω από το στάδιο, όπου υπάρχει μια απίστευτη ουρά εκατό και πλέον ατόμων, γιατί ήταν πολύ αυστηρός ο έλεγχος και δεν σου επέτρεπαν να έχεις μαζί σου κάμερα χειρός ή να φοράς διαφημιστικά μπλουζάκια. Προσπερνάω λοιπόν τον κόσμο που περίμενε και πάω από το πλάι, υπολογίζοντας ότι αφού είμαι ο Γρηγόρης Μπάκας από την Ελλάδα και είμαι δημοσιογράφος θα με αφήσουν σίγουρα να περάσω. Αυτό που έγινε τελικά ήταν να μπω στο στάδιο δεκαπέντε λεπτά αφότου ξεκίνησε ο αγώνας γιατί με γύρισαν πίσω και μου ζήτησαν να περιμένω κανονικά στην ουρά. Άλλη μία φορά στο Γιοχάνεσμπουργκ, όταν η ομάδα μας έπαιζε με τη Νιγηρία, έγινε μια μικροσυμπλοκή με έναν φίλο μου και κατοίκους της περιοχής. Πάω λοιπόν στον αστυνομικό και του λέω «I am Gregory Bakas from Greece and I am a journalist» για να καθαρίσω. Το επόμενο που θυμάμαι είναι να με έχουν πάρει σηκωτό και να με έχουν βγάλει έξω. (Γελάει.)
Με τη γνώση που έχεις τώρα, τι θα έκανες διαφορετικά στην επαγγελματική σου διαδρομή;
Γρηγόρης: Θα έφευγα νωρίτερα από το Star και δεν θα άφηνα κάποιους ανθρώπους να επιβάλλονται στη ζωή μου. Η δημοσιογραφία απαιτεί να είσαι 24 ώρες το 24ωρο διαθέσιμος. Όταν πήρε το χρυσό μετάλλιο η Άννα Κορακάκη, ξεκίνησα στη 1.00 το βράδυ από το σπίτι μου για να πάω στη Δράμα, όπου ήταν οι συγγενείς της. Επίσης, έχω συμφωνήσει να πάω ένα Σαββατοκύριακο στη Μύκονο για ρεπορτάζ και έμεινα 28 μέρες παρακαλώντας τη γυναίκα μου να μου στείλει εσώρουχα γιατί στην τσάντα που είχα πάρει μαζί μου είχα μία αλλαξιά ρούχα και τίποτε άλλο. Άλλη φορά, όταν έκαναν απεργία οι αγρότες στη Λειβαδιά, ανεβοκατέβηκα τέσσερις φορές μέσα σε μία μέρα από την Αθήνα για να έχω υλικό για το δελτίο. Είναι λάθος μου που δεν έβαζα όρια. Είναι ζήτημα στα είκοσι και πλέον χρόνια που δουλεύω να έχω πει ενάμισι «όχι».
Γιατί είπες πριν ότι θα έπρεπε να είχες φύγει νωρίτερα από το Star;
Γρηγόρης: Στο Star έμεινα 19 χρόνια ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα μου έδιναν να κάνω κάτι δικό μου. Αυτό για κάποιους λόγους δεν έγινε. Έπρεπε να είχα εκμεταλλευτεί την αναγνωρισιμότητα λέγοντας «ναι» σε προτάσεις που μου έγιναν από άλλα κανάλια. Δεν το έκανα. Προτίμησα να εξαργυρώσω την επιτυχία με το χειροκρότημα που πήρα. Αλλά ο λογαριασμός της ΔΕΗ δεν πληρώνεται με χειροκρότημα. Έπρεπε να φύγω για να έχω το δικαίωμαν α δοκιμαστώ στην αποτυχία. Όταν όμως δεν ρισκάρεις, δεν μπορείς να ξέρεις ποτέ αν θα πετύχαινες ή όχι. Αυτό είναι κάτι που καταλογίζω στον εαυτό μου γιατί, όπως σου είπα και προηγουμένως, δεν έχω κανένα παράπονο από τον σταθμό και τους ανθρώπους που συνεργάστηκα, αλλά από εμένα τον ίδιο που δεν τόλμησα να δοκιμαστώ και σε κάτι άλλο.
Τελικά πώς αποφάσισες να φύγεις;
Γρηγόρης: Το Star θα το έχω πάντα στην καρδιά μου. Όταν είσαι 19 χρόνια σε μια δουλειά, αισθάνεσαι τους συνεργάτες σου μέλη της οικογένειάς σου. Αλλά ύστερα από ένα τόσο μεγάλο διάστημα καλοπροαίρετα θα σου πω ότι… μπούχτισα! Αισθάνθηκα ότι δεν έχω να κάνω κάτι άλλο. Έψαχνα ένα κίνητρο για να ανανεωθώ. Αυτό ένιωσα αρχικά ότι το βρήκα στην Κύπρο. Τελικά αυτή αποδείχτηκε μία όχι μαύρη, αλλά σκούρα περίοδος της ζωής μου. Δεν είναι εύκολο να πάρεις την απόφαση να ξεσπιτωθείς και να μετακομίσεις σε μια άλλη χώρα. Αυτό τελικά που με ανανέωσε είναι η συνεργασία μου με τον Νίκο Κοκλώνη και την Barking Well Μedia, που με βοήθησε να κάνω κάτι καινούριο χωρίς να ξεχάσω τίποτα από τα παλιά.
Στην Κύπρο συνεργάστηκες με την εταιρεία παραγωγής του Ανδρέα Γεωργίου και του Κούλλη Νικολάου. Γιατί τη χαρακτήρισες ως «σκούρα περίοδο» της ζωής σου;
Γρηγόρης: Γιατί άλλο μου ζητήθηκε να κάνω κι άλλο έκανα τελικά. Είναι ένα από τα ενάμισι «όχι» που έχω πει στην καριέρα μου.
Για ποιο από τα ρεπορτάζ που έχεις κάνει νιώθεις περήφανος;
Γρηγόρης: Για λογαριασμό του δελτίου ειδήσεων στο Star έχω εντοπίσει το λεωφορείο που συνεργαζόταν με παράνομα τουριστικά γραφεία και έπαιρνε μετανάστες από τον Πειραιά και τους πήγαινε από παρακαμπτήριες οδούς στην Ειδομένη. Μιλάμε για ένα ταξίδι 18 ωρών, γιατί το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής το έκαναν μέσα από χωματόδρομους. Ήμουν με τον οπερατέρ στο λεωφορείο μαζί με 70 Σύριους και φτάσαμε στα σύνορα με αυτό τον τρόπο. Για αυτό το ρεπορτάζ πραγματικά καυχιέμαι, όπως νιώθω περήφανος και για την αποκλειστική συνέντευξη που μου έδωσε ο Στέφανος Τσιτσιπάς για την εκπομπή Έλα Χαμογέλα στο Open.
Υπάρχουν καλλιτέχνες που παρεξηγήθηκαν για κάποιο ρεπορτάζ ή συνέντευξη που έχεις κάνει;
Γρηγόρης: Όχι, γιατί τους προσέγγιζα πάντα με χιουμοριστική διάθεση κι αυτό το αντιλαμβάνονταν. Βέβαια, υπήρχαν στιγμές που έγινα φορτικός, αλλά κι αυτό το διαχειριζόμουν με τον δικό μου τρόπο. Όταν μάθαινα ότι ένα πρόσωπο που ενδιέφερε το δελτίο ήταν κάπου, πήγαινα απέξω και έπαιρνα τηλέφωνο και του έλεγα: «Θέλετε να βγείτε μια στιγμή έξω να μιλήσετε ή να περιμένω 15 ώρες; Εγώ δεν έχω πρόβλημα, αλλά δεν είναι κρίμα να συνεχίσετε κι εσείς απρόσκοπτα να κάνετε αυτό που κάνετε κι εγώ να πάω στην ευχή του Θεού και της Παναγίας;». Αυτές τις ατάκες τις έχω πει πάνω από 500 φορές. Μια φορά που ήμουν στη Μύκονο μαθαίνω ότι έχει πάει στην Ψαρρού ο Γιάννης Λάτσιος. Μου λένε από το δελτίο ότι πρέπει πάση θυσία να τον βρω και να του μιλήσω. Σε αυτή την παραλία δεν μπαίνεις με κάμερα. Βάζω λοιπόν τον οπερατέρ να τραβάει από το βουνό απέναντι, φτιάχνω με φελιζόλ ένα πτερύγιο καρχαρία, το βάφω μαύρο και βουτάω στη θάλασσα. Με βλέπουν κάτι κοπέλες, με περνάνε για καρχαρία και αρχίζουν να φωνάζουν. Εγώ απτόητος συνέχισα να κολυμπάω φτάνοντας δίπλα στον Λάτσιο. Ε, όταν με είδε, έβαλε τα γέλια. Άλλη μια φορά στη Μύκονο, πάλι, εντοπίζω τη Ρούλα Κορομηλά να τρώει σε ένα εστιατόριο. Εννοείται ότι απαγορευόταν η κάμερα στον χώρο. Πάω λοιπόν πίσω από κάτι ζαρντινιέρες που ήταν έξω από το μαγαζί κι αρχίζω να της φωνάζω: «Ρούλα, πεινάω. Δεν έχω φάει τίποτα». Το αποτέλεσμα ήταν η Ρούλα να αρχίζει να με ταΐζει και να με ρωτάει «Εκτός από σουβλάκι θες και λουκουμά;». Όταν ο Χρήστος Χολίδης ήταν ζευγάρι με τη Δούκισσα Νομικού τον έχω πετύχει στο αεροδρόμιο. Τότε δεν είχαν παραδεχτεί ότι συνέβαινε κάτι μεταξύ τους. Τον πιάνω λοιπόν και τον ρωτάω: «Είναι και η Δούκισσα εδώ, μήπως την είδες πουθενά;». «Δεν ξέρω για τι μου μιλάς» μου απαντάει εκείνος. «Εγώ την ξέρω. Κι αφού είναι μόνη και είσαι κι εσύ μόνος, μήπως να σας γνωρίσω;» του λέω. Έκλαιγε από τα γέλια!
Με την Κάτια τη σύζυγό σου πώς γνωριστήκατε;
Γρηγόρης: Η πρώτη φορά που την είδα ήταν το 2000 σε ένα μαγαζί στο Κολωνάκι. Μου έκανε τέτοια εντύπωση που προσπάθησα να πάω προςτ ο μέρος της για να τη γνωρίσω. Έφαγα τα μούτρα μου, γιατί δεν μεπ ρόσεξε καν. Δεν μου έδωσε καμία σημασία. Ήταν σαν να ήμουν αόρατος. Παρ’ όλα αυτά, εκείνη τη στιγμή είπα μέσα μου ότι «Αυτή τη γυναίκα θέλω να την παντρευτώ». Έντεκα χρόνια μετά τη συνάντησα στην Αράχοβα. Εννοείται ότι δεν με θυμόταν! Αλλά έπαθε σοκ όταν την πλησίασα και της περιέγραψα λεπτομερώς τι φορούσε, με ποιους ήταν, πώς ήταν χτενισμένη, μέχρι και τι χρώμα ήταν το καλαμάκι από το ποτό της, εκείνο το βράδυ στο Κολωνάκι.
Δύο χρόνια μετά τη συνάντησή μας στην Αράχοβα παντρευτήκαμε και το 2015 αποκτήσαμε την Εμμανουέλα. Γιατί χωρίσατε;
Κάτια: Με τον Γρηγόρη είμαστε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι. Μπορεί να φαίνομαι ότι είμαι μία σύγχρονη, ανεξάρτητη γυναίκα που έχει αναλάβει την εμπορική διεύθυνση του Creta TV και ταυτόχρονα έχω και καλλιτεχνικές τάσεις, γιατί μου αρέσει να φτιάχνω παιδικά φωτιστικά, αλλά έχω πιο παλιές αντιλήψεις. Πιστεύω δηλαδή ότι ένα ζευγάρι πρέπει να είναι ψυχή τε και σώματι μαζί. Όταν κάτι από τα δύο δεν υφίστανται, δεν μπορώ να λειτουργήσω. Μπορεί τα ετερώνυμα να έλκονται, όπως λένε, αλλά στα 40 μου χρόνια κατέληξα πως αν δύο άνθρωποι δεν έχουν κοινούς στόχους και αντιλήψεις, αργά ή γρήγορα αυτό θα φανεί. Το προσπαθήσαμε και οι δύο, γιατί το θέλαμε πάρα πολύ, αλλά δεν τα καταφέραμε. Δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που χώρισαν.
Γρηγόρης: Έσπασε αυτό που είχαμε μέσα μας. Ήταν σαν να μένουν στο σπίτι δύο συγκάτοικοι και όχι σύντροφοι. Και επειδή υπήρχαν κόντρες θεωρήσαμε ως ώριμοι άνθρωποι ότι δεν είναι σωστό η κόρη μας να μεγαλώνει σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Έτσι, η Κάτια με την Εμμανουέλα μετακόμισαν στην Κρήτη.
Ήταν εύκολο αυτό για εσένα;
Γρηγόρης: Καθόλου. Όταν συνειδητοποίησα ότι έχασα το παιδί μου τρελάθηκα! Δεν κοιμόμουν τα βράδια. Έπαιρνα τηλέφωνο τους φίλους μου και έκλαιγα. Βέβαια, κοιτώντας το τώρα από απόσταση, θα σου πω «Καλά να πάθω». Διότι κάποια πράγματα στη ζωή τα πληρώνεις. Με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία. Γιατί ο ψυχολόγος μου μου είπε ότι δεν χρειάζεται να αποδείξεις ότι είσαι καλός σύζυγος. Αυτό που πρέπει να προσπαθήσεις είναι να
γίνεις ο καλύτερος πατέρας για το παιδί σου. Αυτό κάνω, και η πρώην σύζυγός μου μου το αναγνωρίζει. Διότι μπορεί να χώρισε ο Γρηγόρης από την Κάτια, όχι όμως ο μπαμπάς από τη μαμά.
Κάτια: Σίγουρα ένα διαζύγιο δεν είναι εύκολο. Και πονέσαμε και κλάψαμε. Αποφασίσαμε να μην τραβήξουμε την κατάσταση στα άκρα δυσκολεύοντας τη ζωή του παιδιού μας. Επειδή είμαι κι εγώ παιδί χωρισμένων γονιών και οι γονείς μου είχαν ένα δύσκολο διαζύγιο, που το διαχειρίστηκαν σωστά, ήθελα να βάλω στην άκρη τους συναισθηματισμούς και να σκεφτώ λογικά. Η λογική λοιπόν λέει ότι το ζητούμενο είναι να μεγαλώνουμε ευτυχισμένα παιδιά, είτε είμαστε μαζί είτε χώρια.
Πώς είπατε στην Εμμανουέλα ότι ο μπαμπάς και η μαμά δεν θα μένουν πια μαζί;
Γρηγόρης: Της είπαμε αυτό που σου είπα κι εσένα προηγουμένως. Ότι ο μπαμπάς με τη μαμά χώρισαν, αλλά η σχέση απέναντί της δεν αλλάζει. Εί-μαστε οικογένεια.
Κάτια: Το παιδί θα μας ενώνει για πάντα. Και επειδή πια ο καθένας κάνει τη ζωή που θέλει, η σχέση μας είναι καλύτερη τώρα. Εκτιμούμε και οι δύο ότι το προσπαθήσαμε, απλώς μερικά πράγματα στη ζωή μας είναι γραμμένα να γίνουν έτσι.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».
