Η Λυδία Κονιόρδου μίλησε για την παιδική της ηλικία, τη μητέρα της, αλλά και την πατρική απουσία ενώ αναφέρθηκε και στον ρόλο της στην ταινία «Μαρία» με την Αντζελίνα Τζολί.
Όπως είπε, η ηθοποιός, η απουσία της πατρικής φιγούρας την επηρέασε πολύ, κάτι που άρχισε όμως να καταλαβαίνει μεγαλώνοντας.
«Δεν πρόλαβα να χτίσω τη σχέση που θα ήθελα με τον πατέρα μου»
«Από μικρή έμαθα τα μυστικά της φύσης από τη μητέρα και την αδελφή μου. Μεγάλωσα σε ένα μέρος με χωράφια και περιβόλια. Ήμασταν στα δέντρα και παίζαμε τους πειρατές στην Κηφισιά. Είναι σαφές πως ένα παιδί που δεν έχει την πατρική φιγούρα του πατέρα του δίπλα του, και ειδικά ένα κορίτσι, του λείπει. Μεγαλώνοντας άρχισα να καταλαβαίνω τα “σημάδια” που μου είχε αφήσει αυτή η έλλειψη. Αντιμετώπισα τα “σημάδια” της πατρικής έλλειψης μόνη μου, χωρίς κάποιο ειδικό. Το θέατρο με βοήθησε πολύ να ανακαλύψω τα κενά που είχα μέσα μου και σιγά σιγά να επουλώσω αυτά τα τραύματα. Έτσι, έφτασα στο σημείο να τους “συγχωρήσω” και τους δυο μου γονείς. Τα παιδιά ρίχνουν το φταίξιμο στους γονείς. Εγώ αποφάσισα νωρίς στη ζωή μου, αρκετά νωρίς, να μην νιώθω θύμα και να δώσω άφεση στους γονείς μου. Τόσο μπορούσαν. Όλοι μπορεί να κάνουν λάθος. Και εγώ μπορεί να κάνω λάθη αύριο. Αποδεσμεύτηκα από τη θυματοποίηση του εαυτού μου και πήρα τη ζωή στα χέρια μου. Κι αυτό μου έκανε καλό. Βεβαίως ασχολήθηκα. Το έψαξα. Γνώρισα τον πατέρα μου από κοντά, για να καταλάβω ακριβώς από πού ερχόμουν. Δεν πρόλαβα να χτίσω τη σχέση που θα ήθελα».
Αποκαλύπτει πως γνώρισε τον πατέρα της από κοντά για να καταλάβει από πού προέρχεται. Αλλά όπως λέει, δεν πρόλαβαν να χτίσουν τη σχέση τους, όπως θα ήθελε.
«Παίζαμε στην Ισπανία και εκείνο το βράδυ έχανα τα λόγια μου γιατί όλοι ήξεραν ότι πέθανε ο πατέρα μου και το είχαν ως σκέψη, δημιουργώντας μου παρεμβολές. Μετά την παράσταση ο σκηνοθέτης, Κώστας Τσιάνος, μου είπε “ο πατέρα σου έφυγε”. Πήρα αμέσως τη βαλίτσα μου, όπως ήμουν ντυμένη και επέστρεψα στην Ελλάδα, πήγα στην κηδεία με τη βαλίτσα. Στην κηδεία του πατέρα του σκέφτηκα ότι δεν πρόλαβα».
«Ήθελα να έχω πολλά παιδιά, δεν μου το έφερε η ζωή»
Μίλησε όμως και τα παιδιά, λέγοντας πως η ζωή δεν της έφερε μία μεγάλη οικογένεια.
«Ήθελα πάντα να έχω πολλά παιδιά. Δεν μου το έφερε η ζωή. Δεν υπάρχει λόγος να κυνηγάς κάτι που δεν σου βγαίνει. Αφού πέρασα όλες τις πιθανές λύσεις, σκέφτηκα ότι η μητρότητα και η προσφορά απέναντι σε ένα άλλο πλάσμα δεν είναι απαραίτητο να είναι δικό σου. Είχα σκεφτεί την υιοθεσία. Τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα την εποχή εκείνη. Έπρεπε να μπεις ακόμα και σε διαδρόμους παρανομίας και εγώ δεν το επιθυμούσα για να ικανοποιήσω το μητρικό φίλτρο να κάνω δυστυχισμένους άλλους ανθρώπους.
«Η Αντζελίνα Τζολί είναι ισχυρή προσωπικότητα παρότι φαίνεται εύθραυστη»
Η Λυδία Κονιόρδου αναφέρθηκε στην ταινία «Μαρία» που αφορά τη ζωή της Μαρίας Κάλλας, μιλώντας για τον ρόλο της.
«Υποδύομαι τη μητέρα της Κάλλας στην ταινία. Είναι ένας μικρός ρόλος αλλά πολύ χαρισματικός. Η μητέρα της Κάλλας επηρέασε πολύ τη ζωή της και θετικά , γιατί την έσπρωξε στο τραγούδι και αρνητικά γιατί υπήρχαν τριβές και εντάσεις. Η προσωπικότητα της Κάλλας δεν επισκιάζεται από όσα συνέβησαν σε εποχή κατοχής. Στην κατοχή υπήρχαν άνθρωποι που για να επιβιώσουν ψυχαγωγούσαν τους Γερμανούς. Έχω ακούσει από τη μητέρα μου ότι οι άνθρωποι στην κατοχή πέθαιναν στον δρόμο και κανείς δεν μπορούσε να τους βοηθήσει. Αυτά μας τα έλεγε και ο Κάρολος Κουν».
Μιλώντας για την Αντζελίνα Τζολί, είπε:
«Η Τζολί είναι επαγγελματίας κα μία πολύ όμορφη γυναίκα. Ένα βράδυ μας κάλεσε για ποτό και είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μία κουβέντα. Με εντυπωσίασε το πόσο ισχυρή προσωπικότητα έχει παρότι φαίνεται εύθραυστη».
Για τη «Γη της Ελιάς» ανέφερε:
«Όλες οι μορφές υποκριτικής είναι μέρος της δουλειάς μας. Είχα δηλώσει ότι ήμουν έτοιμη να παίξω στην τηλεόραση και σινεμά, ήθελα να ασχοληθώ με την κάμερα. Είχα στερηθεί την τηλεόραση γιατί ήμουν 9 χρόνια με τον Κουν. Μου έκανε την πρόσκληση ο Ανδρέας Γεωργίου και είπα αμέσως το ‘ναι΄. Παλιότερα ο κόσμος με ήξερα ως την τραγωδό και με έβλεπαν με λίγο φόβο. Τώρα μέσω της τηλεόρασης μπαίνω στα σπίτια των ανθρώπων και νιώθουν οικειότητα μαζί μου».
Η ευχή της είναι ο κόσμος να έχει λιγότερους πολέμους και περισσότερη ανθρωπιά.
Διαβάστε επίσης:
Λυδία Κονιόρδου: «Δεν μπορώ να “δεθώ” στο κατάρτι της σπουδαίας ηθοποιού»
