Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και σταθερό μέλος των C. for Circus, ο Νικόλας Παπαδομιχελάκης φέτος εμφανίζεται τηλεοπτικά στη σειρά «Έχω παιδιά» στο Mega.
Όταν έδωσα στο Εθνικό, ήταν η πρώτη και τελευταία μου ευκαιρία λόγω ορίου ηλικίας.
Δεν περίμενα ότι θα περάσω, έδωσα εξετάσεις και σε πολλές ιδιωτικές σχολές. Το μόνο που ήξερα ήταν πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα προσπαθούσα να γίνω ηθοποιός. Όταν είδα το όνομά μου στους επιτυχόντες χάρηκα, αλλά ταυτόχρονα τρομοκρατήθηκα. Τι δουλειά είχα εγώ εκεί μέσα, ένα άσχετο παιδί απ’ το Ηράκλειο, μέσα στο νεοκλασικό κτήριο της Πειραιώς, γεμάτο φωτογραφίες από φαντάσματα, που τα ονόματά τους άκουγα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ευτυχώς βρέθηκα στη σχολή την περίοδο καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Βίκτωρα Αρδίττη, ενός ανθρώπου με πολύ σύγχρονη, σχεδόν αντισυμβατική αντίληψη για τη θεατρική εκπαίδευση. Με δασκάλες και δασκάλους που έβαζαν πάνω απ’ όλα τη δουλειά, χωρίς να σπαταλάνε χρόνο για να περιαυτολογήσουν. Θα μπορούσα να αφιερώσω όλη τη συνέντευξη μιλώντας γι’ αυτούς. Και παρ’ ότι δεν ήμουν υπόδειγμα καλού μαθητή -θα μπορούσα ανά πάσα στιγμή να τα έχω παρατήσει ή να με διώξουν- καταλαβαίνω εκ των υστέρων ότι μου άλλαξαν τη ζωή. Η πραγματικότητα για έναν ηθοποιό είναι πολύ δύσκολη, οι εργασιακές συνθήκες είναι -όπως και σε άλλους τομείς- κανονική ζούγκλα, και την πληρώνουν συνήθως τα νέα παιδιά.
Στο «Έχω παιδιά» στην κωμωδία του MEGA υποδύομαι τον Έκτορα Ταλάζ.
Εκ πρώτης όψεως είναι ένας ζάπλουτος που δεν του λείπει τίποτα. Έχει έναν επιτυχημένο γάμο, είναι ερωτευμένος με τη γυναίκα του την Ιωάννα και έχουν μαζί το ιδανικό παιδί, τον Μαξιμιλιανό, που είναι ιδιοφυΐα και ταυτόχρονα πολύ ήρεμος και συγκροτημένος. Ο ίδιος όμως βρίσκεται σε μια διαρκή κρίση ταυτότητας. Τον βλέπουμε ως έναν μοντέρνο χίπη, που έχει παρατήσει τον επιχειρηματικό κόσμο και πλέον ασχολείται με κάθε νεοχίπικη μόδα, λόγω άπλετου ελεύθερου χρόνου και ανεξάντλητου διαθέσιμου μπάτζετ. Είναι ένας πολύ γλυκός γκαφατζής που αρνείται να μεγαλώσει, και που συνεχώς προσπαθεί να βρει ένα καινούριο χόμπι, και παρά τον μεγάλο του ενθουσιασμό, το κάνει χάλια. Προσπαθεί να είναι ζεν, μιλάει συνέχεια για μεθόδους διαλογισμού και γιόγκα, αλλά δεν τα καταφέρνει, αφού βλέπουμε συχνά μικρές κρίσεις παροξυσμού του, και ανακατεύει, άθελά του, τη ζωή του Μιχάλη και της Σάρας.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο Monopoli.gr
