Στα 55 του ο Πέτρος Ίμβριος έγινε για τρίτη φορά πατέρας, παντρεύτηκε – με μόλις εννέα καλεσμένους – την τελευταία σύντροφο και μητέρα του 2 μηνών γιου του και πέρασε το δικό του μήνυμα αισιοδοξίας πώς ο χρόνος σίγουρα δεν αποτελεί εμπόδιο στα όνειρα.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιάννη Πουλόπουλο για το ΟΚ!.
Πρόσφατα έγινες ξανά μπαμπάς. Ποια είναι τα συναισθήματα;
Ο ερχομός ενός παιδιού είναι ευλογία. Είναι ό,τι πιο μεγάλο υπάρχει. Μπορεί να σου δημιουργείται άγχος, γιατί είναι ένα πλασματάκι που εξαρτάται τελείως από εσένα, αλλά ταυτόχρονα λειτουργεί και αγχολυτικά, γιατί ό,τι κ ιαν σε προβληματίζει το ξεχνάς όταν βλέπεις το παιδί σου να σου χαμογελάει.
Ωστόσο, έχουν περάσει 11 χρόνια από την τελευταία φορά που έγινες πατέρας και σίγουρα είναι άλλη η ηλικία και άλλες οι αντοχές πια.
Ούτε κι εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να πιστέψω ότι η μεγάλη μου κόρη είναι 13 ετών και η μικρή 11. Δεν σου κρύβω ότι όταν οι κόρες μου ήταν 4 κα6ι χρόνων αντίστοιχα, έλεγα στη μητέρα τους: «Τι καλά θα ήταν να έχουμε ακόμα ένα μωρό! Ξεμωρουδιάσαμε». (Γελάει.) Ήθελα πάντα πολλά παιδιά και χαίρομαι που το κατάφερα. Βέβαια, είναι άλλο να γίνεις πατέρας στα 42 και άλλο στα 55, που είμαι εγώ τώρα. Αλλά από την άλλη έχω περισσότερο χρόνο να αφιερώσω στο παιδί μου τώρα. Όταν γεννήθηκαν οι κόρες μου, ήταν η περίοδος πριν από την κρίση, όταν τα νυχτερινά μαγαζιά δούλευαν έξι μέρες την εβδομάδα. Έλεπια όλη την ημέρα από το σπίτι γιατί ηχογραφούσα ολόκληρα CD και όχι ένα τραγούδι. Είχα πολλές επαγγελματικές υποχρεώσεις για την προώθηση της δουλειάς μου. Δεν χάρηκα λοιπόν τα παιδιά μου όσο θα ήθελα.
Λες την ηλικία σου, αλλά δεν σου φαίνεται καθόλου.
Ναι, αλλά το κοντέρ έχει γράψει… Μάλλον είναι καλό το DNA – ή, για να το θέσω πιο σωστά, είναι η σπίθα που έχει ο καθένας μέσα του. Βλέπεις ανθρώπους που είναι 60 ή 70 ετών και έχουν φλόγα στα μάτια τους και 30άρηδες που μοιάζουν συνταξιούχοι. Προσωπικά, μπορεί να είμαι 55, αλλά νιώθω ότι είμαι 25.
Ποιο είναι το μυστικό της δικής σου νεότητας;
Αν εννοείς μπότοξ, υαλουρονικά και τέτοια, δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα. Προσέχω τη διατροφή μου, γιατί δεν θέλω τα κιλά μου να φτάσουν στον Θεό, και γυμνάζομαι. Είχα τρέλα από μικρό παιδί με τις πολεμικές τέχνες, στην αρχή με το καράτε και τα τελευταία 25 χρόνια με το kickboxing. Η γυμναστική είναι η καλύτερη μέθοδος ψυχοθεραπείας. Ο Έλληνας έχει την τάση να συσσωρεύει πράγματα μέσα του και βγάζει τα νεύρα του όταν οδηγεί ή, ακόμα χειρότερα στον δρόμο, όπου βλέπουμε κόσμο να πλακώνεται. Εμένα η γυμναστική με βοηθάει στην ισορροπία της ψυχής μου και τη συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους. Γιατί όλα τα άσχημα ξεκινούν όταν μέσα σου δεν είσαι καλά, όταν νομίζεις ότι σου χρωστάνε και δεν είσαι ικανοποιημένος με αυτά που έχεις. Ξέρεις, παρόλο που είμαι τόσα χρόνια στον χώρο, έχει τύχει κατά καιρούς να ακούσω να μου λένε «Δεν έκανες την καριέρα που σου άξιζε σε σχέση με το ταλέντο σου, με τη φωνή σου». Εγώ προσωπικά δεν νιώθω μειονεκτικά απέναντι σε συναδέλφους μου που μπορεί να πούλησαν εκατομμύρια δίσκους. Καθόλου. Έχω χαρεί κάθε στιγμή μου πάνω στην πίστα, έχω δώσει χαρά στον κόσμο, έχω διασκεδάσει, έχω κάνει φίλους, έχω καλύψει τη ματαιοδοξία μου, έχω δώσει και έχω πάρει απίστευτη ενέργεια. Γι’ αυτό και σου λέω ότι πρέπει να φροντίζουμε την ψυχή και το μυαλό μας.
Ανέκαθεν σκεφτόσουν έτσι ή πέρασες και τη φάση που πάλευες να γίνεις το πρώτο όνομα;
Δεν κυνήγησα τίποτα! Έχω δει ανθρώπους να κυνηγούν να κάνουν καριέρα και να μη γίνεται τίποτα και άλλους να κάθονται σπίτι τους και να οτυς έρχονται όλα στο πιάτο. Δεν ξέρω αν είναι θέμα τύχης, κισμέτ ή της θέσης των πλανητών όταν γεννηθήκαμε, αλλά θεωρώ ότι αρκετά από αυτά που μας συμβαίνουνε ίναι προ- διαγεγραμμένα. Εγώ πάντως μπορεί να κυνήγησα τη δουλειά μου, αλλά δεν ξεπουλήθηκα, ούτε εκμεταλλεύτηκα πρόσωπα και καταστάσεις. Πάντα είχα για γνώμονα την αγάπη μου για τη μουσική. Και δεν μου ήρθαν εύκολατ α πράγματα. Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε ένα σκυλάδικο της Εθνικής Οδού. Δίπλα μου έβλεπα ναρκωτικά, όπλα, παρανομίες, τραγουδίστριες που έκαναν κονσομασιόν. Τίποτα από αυτά δεν με άγγιζε. Εγώ ήμουν εκεί για να παίζω μουσική και να γεμίζω την ψυχή μου.
Οι εικόνες που περιγράφεις μοιάζουν με σκηνές από την ταινίαΑ υτή η νύχτα μένει του Νίκου Παναγιωτόπουλου, που κατέγραφε όσα γίνονταν στα μαγαζιά της επαρχίας τη δεκαετία του ’80.
Μα, δεν είναι ψέματα ότι υπήρχαν μαγαζιά που τις τραγουδίστριες τις έβαζαν να κάνουν μετά το πρόγραμμα παρέα στους πελάτες για να πίνουν από τέσσερα – πέντε ποτά ο καθένας και να κάνουν κατανάλωση. Σε αυτό το μαγαζί που σου έλεγα προηγουμένως υπήρχαν κοπέλες που δούλευαν ως κονσοματρίς. Έβλεπα νταλικέρηδες να έρχονται με το φορτηγό, να πίνουν, να καπνίζουν, άλλους να κάνουν χρήση χασίς ή κόκα. Μέχρι και πυροβολισμούς έχω δει μπροστά στα μάτια μου. Και βέβαια από εκείνη τη νύχτα έφυγα και δεν ξαναγύρισα ποτέ. Σε ένα άλλο μαγαζί που δούλεψα μετά πήγα με την αστυνομία να πάρω τα πράγματά μου. Κι αυτό γιατί δεν με άφηνε ο μαγαζάτορας να φύγω, με απείλησε ότι θα βάλει μπράβους να με σκοτώσουν και για να με εκβιάσει κρατούσετα όργανά μου. Έχω περάσει διάφορα.
Δεν φοβήθηκες;
Μάλλον είχα άγνοια κινδύνου. Στα 19 μου δεν με άγγιζε τίποτα. Εμένα με ενδιέφερε να είμαι εκεί και να ασχολούμαι με αυτό που αγαπούσα. Γιαν α σου δώσω να καταλάβεις, πήγαινα το πρωί στο πανεπιστήμιο (σ.σ. Οικονομικό Νομικής στη Θεσσαλονίκη), στη συνέχεια έκανα προπόνηση, μια και ασχολούμουν επαγγελματικά με το kickboxing, και μετά έπαιρνα το ΚΤΕΛ, γιατί το μαγαζί ήταν τρεις ώρες μακριά, για να είμαι εκεί στην ώρα μου. Και το πρωί επέστρεφα πάλι πίσω με το πρώτο λεωφορείο.
Αυτές οι εμπειρίες δεν σε αποθάρρυναν;
Όχι. Καθετί που συνέβαινε το αντιμετώπιζα σαν ένα σκαλοπάτι για να κάνω τελικά αυτό που ονειρευόμουν.
Δυσκολεύτηκες μέχρι να κυκλοφορήσεις την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά;
Αυτό συνέβη αφότου δούλεψα δέκα χρόνια σε νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης, πρώτα ως μουσικός και μετά ως τραγουδιστής και συνεργάστηκα με τον Βασίλη Καρρά, τον Πασχάλη Τερζή, την Πίτσα Παπαδοπούλου και πολλούς άλλους. Για να βελτιώσω την τεχνική μου ξεκίνησα μαθήματα με την Τζούλι Μασίνο. Κάποια στιγμή με πιάνει η Τζούλι και μου λέει: «Στην BMG (σ.σ. δισκογραφική εταιρεία) ψάχνουν νέα ταλέντα και σε πρότεινα. Σε λίγες μέρες θα έρθουν να σε δουν». Εγώ τότε, το 1995, χωρίς να είμαι φίρμα, κρατούσα ένα μαγαζί χωρητικότητας 1.500 ατόμων σε επταήμερη βάση. Ήμασταν μια παρέα νέων παιδιών τότε στη Θεσσαλονίκη, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Αντώνης Ρέμος, η Δέσποινα Βανδή, ο Νίκος Κουρκούλης, η Νατάσα Θεοδωρίδου, και χωρίς να έχουμε δισκογραφία μάς εμπιστεύονταν για τη διασκέδασή τους. Ήρθε λοιπόν ο Γαβρίλης Παντζής (σ.σ. μουσικός παραγωγός) μαζί με τον γιο του, τον Κωνσταντίνο, με τον οποίο έχουμε δουλέψει πολλές φορές μαζί και συνεργαζόμαστε και τώρα στο τελευταίο μου single, και μου λένε «Μας αρέσεις. Αλλά αν θες να κάνεις δίσκο, θα πρέπει να κατέβεις στην Αθήνα». Έτσι κι έγινε και το 1996 κυκλοφόρησε η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά. Στην Αθήνα όμως ξεκίνησα ουσιαστικά από το μηδέν. Για να σου δώσω να καταλάβεις, φεύγοντας από τη Θεσσαλονίκη έπαιρνα νυχτοκάματο 180.000 δραχμές και ερχόμενος στην Αθήνα δούλεψα στα Αστέρια και πήρα 50.000 δραχμές.
Στο πρώτο σου βιντεοκλίπ εμφανιζόσουν γυμνός από τη μέση και πάνω, κάτι πολύ πρωτοποριακό εκείνη την εποχή για λαϊκό τραγουδιστή. Ήταν δική σου ιδέα;
Καμία σχέση. Ακολουθούσα τις εντολές της εταιρείας. Κι αν είχατ ην ωριμότητα που έχω τώρα, να είσαι σίγουρος πως δεν θα το είχα κάνει. Δεν μου ταίριαζε αυτή η εικόνα. Είμαι πιο εσωστρεφής, δεν μου αρέσει να προκαλώ. Τότε, κακά τα ψέματα, το κάναμε για να συζητηθεί. Και χρησιμοποιώ πληθυντκιό αριθμό γιατί συναίνεσα σε αυτό. Αλλά δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία μου. Είμαι ένας λαϊκός τραγουδιστής που μεγάλωσε σε εργατικές πολυκατοικίες στη Γερμανία, οι γονείς μου άκουγαν Στέλιο Καζαντζίδη, Στράτο Διονυσίου και Πάνο Γαβαλά. Δεν ήταν για εμένα αυτά τα πράγματα.
Χρειάστηκε να κάνεις και άλλες παραχωρήσεις στην καριέρα σου;
Έχω κάνει συμβιβασμούς, τίποτα όμως που να αντιβαίνει στην ηθική και την αισθητική μου. Ούτε σε παρεούλες έμπλεξα ούτε σε σεξουαλικές παρενοχλήσεις ενέδωσα και ίσως και να έχω χάσει και ευκαιρίες εξαιτίας της στάσης μου αυτής. Ενδεχομέ- νως να με βοήθησε και το ότι είχα μια αυτοπεποίθηση που μου έδωσε η ενασχόλησή μου με τις πολεμικές τέχνες.
Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις που ανέφερες ήταν από άντρες ή γυναίκες;
Από άντρες κυρίως, με εξαίρεση ίσως μία, που ήταν από γυναίκα, και
μάλιστα μου είχε πει ότι αν δεν ενδώσω, θα μου κόψει την καριέρα. Ε, εκεί απάντησα: «Κόψε μου τα πάντα» και έφυγα!
Στο τελευταίο σου βιντεοκλίπ Θέλω να το μάθουν όλοι πρωταγωνιστεί η σύζυγός σου και περιλαμβάνει πλάνα από τον θρησκευτικό σας γάμο, αλλά και την προετοιμασία του παιδικού δωματίου. Πώς προέκυψε η ιδέα;
Το τραγούδι είναι μια ρούμπα πολύ ανεβαστική και το βιντεοκλίπ, που περιέχει σκηνές όχι μόνο από τον γάμο αλλά και από στιγμιότυπα γενικά της ζωής μου, σκηνοθέτησε ο Γιάννης Κουλούσης. Με τη Συράν παντρευτήκαμε στις 6 Δεκεμβρίου 2020, έχοντας μόνο εννέα άτομα μαζί μας. Ήταν ένας κορονογάμος. (Γελάει.) Ψάχναμε ημερομηνία και κάποια στιγμή η γυναίκα μου είδε στον ύπνο της τον Άγιο Νικόλαο, που είναι ο προστάτης της οικογένειάς μου. Έτσι, αποφασίσαμε να παντρευτούμε του Αγίου Νικολάου σε ένα ξωκλήσι στη Βραυρώνα, έχοντας κοντά μας μόνο τους γονείς, τους κουμπάρους, την αδελφή μου και δύο φίλους. Αλλά επειδή έχω κάνει και πολύ πιο ανοιχτό γάμο, μπορώ να σου πω ότι αυτός μου άρεσε περισσότερο, γιατί ήταν πιο… μυστήριο. Ελπίζω την επόμενη άνοιξη, που θα έχουν καλυτερεύσει τα πράγματα, να κάνουμε ένα πάρτι για να καλέσουμε όλους τους φίλους μας και να βαφτίσουμε και τον μικρό, που θα πάρει το όνομα του πατέρα μου, Παναγιώτης.
Το παιδί ήρθε στον κόσμο την περίοδο του κορονοϊού. Στενοχωρήθηκες που αυτή την τόσο σημαντική στιγμή της ζωής σου δεν μπορούσες να τη μοιραστείς με τους φίλους και τα μέλη της οικογένειάς σου;
Επειδή είμαι ένας άνθρωπος που θέλει να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο, σκεφτόμουν ότι ίσως είναι καλύτερο να μη μας επισκεφτούν στο μαιευτήριο, για να ξεκουραστούν και η μαμά και το παιδί. Βέβαια, δεν σου κρύβω ότι όταν γεννήθηκε ο γιος μου, ήθελα να έχω δίπλα μου κάποιον για να το γιορτάσουμε. Επειδή εκτός από τη γυναίκα μου, που ξεκουραζόταν, δεν υπήρχε κανένας άλλος στο μαιευτήριο, πήγα και πήρα φαγητό απέξω και ένα μπουκάλι κρασί και το γιόρτασα μόνος μου.
Πώς αντιμετώπισαν οι κόρες σου τον ερχομό του μικρότερου αδελφού τους;
Καταρχάς, πρέπει να πω ότι την τωρινή μου σύντροφο τη γνώρισαν χρόνια μετά αφότου κάναμε σχέση κι αφού προηγουμένως ήμουν σίγουρος ότι πρόκειται για κάτι σοβαρό. Αλλά κι εκείνη μου είχε πει ότι αν δεν τη συμπαθήσουν τα παιδιά μου, όσο κι αν με αγαπούσε, δεν θα συνεχίζαμε μαζί, γιατί πρώτα από όλα είμαι μπαμπάς. Δέθηκαν και αγαπήθηκαν πάρα πολύ και έχουν καταπληκτική σχέση. Όταν η Συράν ήταν έγκυος, έτυχε να πάμε όλοι μαζί σε ένα εξοχικό σπίτι που έχει στη Βραυρώνα. Νωρίτερα είχαμε πάει μαζί στον γυναικολόγο,π ου της είχε κάνει υπερηχογράφημα και το είχα τραβήξει με το κινητό μου. Κάθισα λοιπόν με τα πλάνα από το υπερηχογράφημα και μόνταρα ένα βιντεάκι, όπου υποτίθεται μιλούσε το μωρό στις αδελφές του και τους έλεγε: «Γεια σας, κορίτσια! Είμαι ο αδελφός σας και ανυπομονώ να σας γνωρίσω». Όταν το είδαν, συγκινήθηκαν πολύ και η μεγαλύτερη κόρη μου βούρκωσε κιόλας. Ε, από τότε που γεννήθηκε έχουν ξετρελαθεί! Ο μικρούλης θα πάρει πολύ μεγάλη αγάπη.
Πώς είναι σήμερα οι σχέσεις σου με την πρώην σύζυγό σου;
Άψογες. Και έχουν καταπληκτικές σχέσεις και η πρώην σύζυγός μου με τη νυν. Μην ξεχνάς ότι οι κόρες μου μένουν δύο με τρεις φορές την εβδομάδα μαζί μας, οπότε πρέπει να υπάρχει μια συνεννόηση.
Ήταν το ίδιο καλές οι σχέσεις σας και όταν πήρατε την απόφαση να χωρίσετε;
Στην αρχή έπρεπε να προσπαθήσουμε περισσότερο. Όταν μου είχε πει να χωρίσουμε, γιατί ήταν δική της απόφαση, της είχα πει: «Θέλω να δούμε πώς θα βγουν αλώβητες οι ψυχές των κοριτσιών». Κι αυτό ήταν κάτι που το δουλέψαμε. Αρκεί να σου πω ότι το πρώτο διάστημα έμενα στην αδελφή μου. Έφευγα αργά το βράδυ και επέστρεφα νωρίς το πρωί στο σπίτι, πριν ξυπνήσουντ α κορίτσια, μέχρι να συνειδητοποιήσουν σιγά σιγά ότι ο μπαμπάς και η μαμά αγαπιούνται, αλλά δεν μένουν πια μαζί. Και όλα αυτά τα κάναμε αφού προηγουμένως είχαμε συμ- βουλευτεί παιδοψυχολόγο.
Πώς καταφέρνεις να διατηρείς τόσο καλές σχέσεις με τις πρώην σου; Σε ρωτάω γιατί και η πρώτη σου σύζυγος, η Ναταλία Γερμανού, λέει για εσένα τα καλύτερα.
Σε όλους τους γάμους αλλά και όλες τις σχέσεις μου έδινα πάντα ευκαιρίες. Όταν όμως βλέπεις ότι το πράγμα δεν «περπατάει», δεν υπάρχει λόγος να το διαιωνίζεις. Όταν δεν χρωστάς στον άλλο ερωτικά, ψυχικά, σεξουαλικά, οικονομικά, η αγάπη παραμένει, ακόμα κι αν τελειώσει η σχέση. Τη Ναταλία πραγματικά την αγαπώ. Τα ίδια αισθήματα έχω και για την Έλενα, τη μητέρα των δύο μεγαλύτερων παιδιών μου, και της αναγνωρίζω ότι μεγαλώνει τις κόρες μου με τον καλύτερο τρόπο.
Όταν τέλειωσε η σχέση σου με την Έλενα, κυκλοφόρησαν κάποιες φήμες που σε ήθελαν να επανασυνδέθηκες με τη Ναταλία. Είχαν δόση αλήθειας;
Όχι. Σου είπα και πριν πως όταν τελειώνει κάτι, είναι σαν να τραβάω μια γραμμή και δεν ξαναγυρίζω πίσω. Εξαντλώ όλα τα περιθώρια μέσα στη σχέση. Μετά απλά φεύγω.
