Ο Κωνσταντίνος Καζάκος λάτρευε τον πατέρα του. Η απώλειά του είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα που καλείται να διαχειριστεί. Ο Κώστας Καζάκος, ο οποίος νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, άφησε την τελευταία του πνοή το απόγευμα της Τρίτης 13 Σεπτεμβρίου.
Στο πλευρό του ήταν μέχρι την τελευταία στιγμή και ο γιος του, Κωνσταντίνος Καζάκος. Ο φωτογραφικός φακός τον εντόπισε φανερά συντετριμμένα έξω από το νοσοκομείο.
Ο Κωνσταντίνος Καζάκος ήταν η ολοκλήρωση ενός μεγάλου έρωτα, αυτού του Κώστα Καζάκου με την Τζένη Καρέζη. Γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1969, σχεδόν έναν χρόνο μετά τον γάμο τους που έγινε τον Αύγουστο του 1968.
«Είχα από μικρός ένα πολύ ανεπτυγμένο αίσθημα ευθύνης. Ήξερα ότι οι γονείς μου είναι αυτοί που είναι. Όντας, ας πούμε, 16-17 χρονών, είχα στο μυαλό μου ότι δεν πρέπει να κάνω “χοντρές” μαλακίες, διότι θα τους κάνω ρεζίλι. Σαφώς και έκανα, αλλά ήμουν πιο… μαζεμένος», είχε πει στο περιοδικό Plan Be.
«Και στη δουλειά, στο θέατρο δηλαδή, ήξερα ότι πάντα θα περιμένουν από μένα πολύ περισσότερα πράγματα από ό,τι από έναν πρωτοεμφανιζόμενο ηθοποιό. Τότε που είχα βγει, ήταν όλοι “με τις καραμπίνες” από κάτω. Δεν θα το έκαναν αυτό σε κάποιον που δεν τον έλεγαν “Καζάκο”. Γιατί οι πρωτοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί, καλώς ή κακώς, θα κάνουν και λάθη. Aλλά εμένα δεν μου συγχωρήθηκε το όποιο στραβοπάτημα έκανα ως νέος ηθοποιός. Πάρε να έχεις!»
Και κατέληξε: «Οπότε, το θέμα του ονόματος, το ότι πάντα θα πρέπει να αποδεικνύω κάτι, εμένα δεν με ακουμπάει. Άμα ανέβεις πάνω στη σκηνή, πρέπει έτσι κι αλλιώς να αποδείξεις γιατί είσαι εκεί! Οπότε, είτε σε λένε Καραγκιοζόπουλο, είτε σε λένε Καζάκο, το ίδιο είναι».
Φωτογραφίες: NDP, Αρχείο Μάκη Δελαπόρτα
