Η Ιρανή Ναργκίς Μοχαμαντί βραβεύεται με το φετινό Νόμπελ Ειρήνης, όπως ανακοινώθηκε από τη Σουηδική Βασιλική Ακαδημία Επιστημών, στη Στοκχόλμη.
Η Ιρανή ακτιβίστρια βραβεύτηκε για τον άοκνο αγώνα της κατά της καταπίεσης των γυναικών στο Ιράν και τη μάχη της για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας για όλους.
Η Ναργκίς Μοχαμαντί συνελήφθη 13 φορές από το ιρανικό καθεστώς και καταδικάστηκε πέντε φορές σε συνολικά 31 χρόνια κάθειρξη και 154 μαστιγώματα.
Η 51χρονη Ιρανή ακτιβίστρια παραμένει στη φυλακή.
BREAKING NEWS
— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 6, 2023
The Norwegian Nobel Committee has decided to award the 2023 #NobelPeacePrize to Narges Mohammadi for her fight against the oppression of women in Iran and her fight to promote human rights and freedom for all.#NobelPrize pic.twitter.com/2fyzoYkHyf
Όπως ανέφερε στην ανακοίνωσή της η Σουηδική Ακαδημία, οι αγώνες της Μοχαμαντί είχαν τεράστιο προσωπικό κόστος.
WATCH LIVE: Join us for the 2023 Nobel Peace Prize announcement.
— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 6, 2023
Hear the breaking news first.
Where are you watching from?#NobelPrize https://t.co/H49RH5fJ75
Ποια είναι η Ναργκίς Μοχαμαντί
Η Ναργκίς Μοχαμαντί γεννήθηκε στο Zanjan του Ιράν και μεγάλωσε στο Qorveh (Κουρδιστάν), στο Karaj και στο Oshnaviyeh. Φοίτησε στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ιμάμ Χομεϊνί, πήρε πτυχίο φυσικής και έγινε επαγγελματίας μηχανικός.
Κατά τη διάρκεια της πανεπιστημιακής της καριέρας, έγραψε άρθρα υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στη φοιτητική εφημερίδα και συνελήφθη σε δύο συναντήσεις της πολιτικής φοιτητικής ομάδας Tashakkol Daaneshjuyi Roshangaraan («Πεφωτισμένη Φοιτητική Ομάδα»).
Συνέχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος σε διάφορες ρεφορμιστικές εφημερίδες και δημοσίευσε ένα βιβλίο με πολιτικά δοκίμια με τίτλο «Οι μεταρρυθμίσεις, η στρατηγική και η τακτική». 2003, εντάχθηκε στο Κέντρο Υπερασπιστών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του οποίου ηγείται η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Σιρίν Εμπαντί, και αργότερα έγινε αντιπρόεδρος της οργάνωσης.
Το 2011 η Νargis συνελήφθη για πρώτη φορά και καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση για τις προσπάθειές της να βοηθήσει φυλακισμένους ακτιβιστές και τις οικογένειές τους.
Δύο χρόνια αργότερα, μετά την αποφυλάκισή της με εγγύηση, αφιερώθηκε σε μια εκστρατεία κατά της θανατικής ποινής.
Ο ακτιβισμός κατά της θανατικής ποινής οδήγησε στην εκ νέου σύλληψη της το 2015 και στην καταδίκη της σε επιπλέον χρόνια φυλάκισης.
Με την επιστροφή της στη φυλακή, άρχισε να αντιτίθεται στη συστηματική χρήση βασανιστηρίων και σεξουαλικής βίας από το καθεστώς κατά των πολιτικών κρατουμένων, ιδίως των γυναικών, που εφαρμόζεται στις ιρανικές φυλακές.
