Ήταν στις 30 Νοεμβρίου του 1979 όταν κυκλοφόρησε στη Μεγάλη Βρετανία ένα από τα θρυλικά άλμπουμ της ροκ, το The Wall των Pink Floyd. Ακόμα και ελάχιστα να γνωρίζει κάποιος από μουσική, είναι δεδομένο ότι δεν χρειάζεται να ακούσει συστάσεις, ούτε για τους Pink Floyd, ούτε για το The Wall.
Το χάρισμά τους δεν αμφισβητείται είτε μιλάμε για δημιουργήματα του Ντέιβιντ Γκίλμουρ, του Ρότζερ Γουότερς ή ακόμα και του Σιντ Μπάρετ χωρίς να μπορεί κάποιος να μειώσει τη συμβολή του Ρίτσαρντ Ράιτ και του Νικ Μαζόν, καθώς και οι δύο πρόσθεσαν ανεκτίμητα στοιχεία στον ήχο της μπάντας. Μάλλον αν κάποιος δεν ήταν στην παρέα, τότε πολύ πιθανό το συγκρότημα να μην ήταν το ίδιο. Φάνηκε με την αποχώρηση του Γουότερς το 1984.
Ενδεχομένως να έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι επρόκειτο για μια καλή παρέα. Κάτι που μας έδειξαν το 1970, ίσως με τον πιο απίθανο τρόπο… φτιάχνοντας μια ποδοσφαιρική ομάδα.
Είναι γνωστό ότι τα μέλη των Pink Floyd ήταν ποδοσφαιρόφιλοι, καθώς έκαναν αναφορές στο άθλημα σε κάποια τραγούδια τους. Απόσπασμα του You’ll Never Walk Alone, όπως ακούγεται από τους οπαδούς της Λίβερπουλ, υπάρχει στο Fearless στο το άλμπουμ του 1971 Meddle. Είναι ίσως η πιο κραυγαλέα αντανάκλαση του φανατισμού τους για το ποδόσφαιρο.
Υπάρχει η φήμη ότι οι ηχογραφήσεις για το The Dark Side of the Moon διακόπτονταν, ώστε κάποιοι να μεταβούν στην παλιά έδρα της Άρσεναλ, το Highbury, για να παρακολουθήσουν αγώνες της ομάδας. Ο Γουότερς και ο Γκίλμουρ λάτρευαν την Άρσεναλ.
Διαβάστε ολόκληρο το αφιέρωμα του Κώστα Μπέλια στο SportDay.gr
