Το τελευταίο «αντίο» είπαν το πρωί της Πέμπτης συγγενείς και φίλοι στον καθηγητή και συγγραφέα Χρήστο Γιανναρά, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο 24/8 στα 89 του χρόνια.
Η κηδεία του τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Ειρήνης στην Αιόλου. Στη συνέχεια ακολούθησε η ταφή του στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Επιθυμία της οικογένειάς του ήταν αντί στεφάνων όσοι το επιθυμούν να στηρίξουν τον Οίκο Ευγηρίας Κυθήρων «Κασιμάτειον».
Στην κηδεία του Χρήστου Γιανναρά βρέθηκαν μεταξύ άλλων η Νίνα Κασιμάτη, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο Αλέξης Παπαχελάς, η Αθηνά Λινού, ο Γιώργος Καραμπελιάς, η Φοίβη Αγγελοπούλου, η Αλεξάνδρα Αϊδίνη, ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης, η Μελίνα Τανάγρη και ο Γιάννης Ζουγανέλης.
Ποιος ήταν ο Χρήστος Γιανναράς
Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1935. Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και του Παρισιού (Σορβόνη). Ήταν διδάκτωρ φιλοσοφίας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίσης, υπήρξε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, του St. Vladimir’s Orthodox Seminary της Νέας Υόρκης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης. Διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού Σύνορο, που εξέδωσε δώδεκα τεύχη από το 1964 ως το 1967.
Από το 1982 μέχρι το 2002 υπήρξε τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αθήνας, αρχικά στο τότε ενιαίο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών και μετά στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Δίδαξε φιλοσοφική ορολογία και μέθοδο, πολιτική φιλοσοφία και πολιτιστική διπλωματία. Επίσης έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης, Λωζάννης και Κρήτης.
Ο Χρήστος Γιανναράς είχε επιδείξει πλούσιο συγγραφικό έργο με θεματολογία που σχετίζεται με την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική και στη δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Το βιβλίο του «Η ελευθερία του ήθους» θεωρείται ότι όρισε τον πυρήνα αυτού που αργότερα ονομάστηκε «νεορθοδοξία» και έχει χαρακτηριστεί «ο Μάης του ’68 στην Ορθόδοξη θεολογία και ηθική». Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 10 τουλάχιστον ευρωπαϊκές γλώσσες.
Yπήρξε υπότροφος του γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών «Alexander von Humboldt Stiftung», ήταν εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων, καθώς και της Διεθνούς Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών (Βρυξέλλες). Παρέμβαινε για πολλά χρόνια στην κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα μέσω τακτικής αρθρογραφίας στις εφημερίδες «Το Βήμα» και «Καθημερινή», με παράλληλες τηλεοπτικές εμφανίσεις.
Φωτογραφίες: NPD/ Πέτρος Νικολαρέας
