Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος με εκείνη τη χαρακτηριστική, σχεδόν άβολη αμεσότητά του, δίνει στο ΟΚ! την πιο ανεπιτήδευτα εξομολογητική συνέντευξη της τηλεοπτικής του κούρσας, που ξεκίνησε το 2008.
Μεταξύ άλλων μιλά για την απώλεια των γονιών του, οι οποίοι έφυγαν μέσα σε λίγους μήνες και οι δύο το 2019.
«Βουρκώνω όταν σκέφτομαι τους γονείς μου»
«Με τους γονείς μου είμαι στη φάση που τους έχω ξεχάσει φατσικά. Βλέπω φωτογραφίες και τους θυμάμαι. Και ταυτόχρονα μου λείπουν πιο πολύ από ποτέ. Βουρκώνω για πλάκα όταν τους σκέφτομαι. Λέω συνέχεια ατάκες της μάνας μου. “Θα πηδάμε από τα παράθυρα” μου έλεγε όταν ξόδευα. “Μου έπεσαν τα μούτρα” όταν ντρεπόταν. Ο πατέρας μου, όταν πηγαίναμε κάπου να φάμε και το φαγητό δεν ήταν value for money, φεύγαμε και έλεγε: “Άμα μας ξαναδείτε, να μας ξαναγράψετε”. Νομίζω ότι γίνομαι οι γονείς μου. Αυτό που νιώθω είναι πολύ περισσότερο από το “μου λείπουν”. Είναι μέσα μου, είμαι η καινούρια έκδοσή μου μαζί με τον Γιώργο και τη Γεωργία. Ζω με αυτό, δεν ξεπερνιέται. Ούτε όταν κάνεις οικογένεια, ούτε αν βγάλεις το παιδί σου Γιώργο ή Γεωργία».
Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος στο ΟΚ!: «Δεν θέλω να συναναστρέφομαι τον Λιάγκα»
«Πηγαίνω κάθε μήνα στο νεκροταφείο»
«Πιστεύω πολύ στον Θεό. Η χριστιανική θεωρία εξακολουθεί να είναι πολύ επαναστατική για τον απλούστατο λόγο ότι δεν εφαρμόζεται από την πλειοψηφία των ανθρώπων που αποτελούν τους εκπροσώπους του Θεού. Πιστεύω στη μετά θάνατον ζωή, οι γονείς μου με βλέπουν, χαίρονται, στενοχωριούνται και είναι εκεί για μένα αλλά δεν μπορούν να επέμβουν, ούτε να επικοινωνήσουν μαζί μου. Ακούν τις προσευχές μου, ακούν όταν τους μιλάω, με καθοδηγούν με ό,τι έχουν φυτέψει μέσα μου, αλλά δεν μπορούν να μου δώσουν ένα σημάδι. Πηγαίνω κάθε μήνα στο νεκροταφείο, τώρα τους έχουν στο οστεοφυλάκιο. Εν τω μεταξύ, ήμουν ένας άνθρωπος που του απαγόρευαν οι γονείς του να πηγαίνει σε κηδείες για να μη φρικάρει. Η μητέρα μου έβρισκε πάντα δικαιολογίες για να το αποφύγω».
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!
Διαβάστε επίσης: Δημήτρης Ουγγαρέζος: «Έχασα τους γονείς μου μέσα σε έξι μήνες, η δουλειά με έσωσε από το αλκοόλ»
