Με στοχοπροσήλωση, σκληρή δουλειά και αγάπη για το αντικείμενό της η Νίκη Σούρα, κόρη του γνωστού ψυχιάτρου, Δημήτρη Σούρα ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές της στη Νομική Αθηνών, όπου και αρίστευσε.
Μιλώντας στο okmag η Νίκη Σούρα αποκάλυψε πώς ένιωσε με την ολοκλήρωση του κύκλο των σπουδών της στο τμήμα της Νομικής Αθηνών με άριστα, τα επόμενα σχέδιά της, αλλά και τα όσα της είπαν οι γονείς της μετά την επιτυχία της.
Τι είναι για εσάς η Νομική Σχολή; Γιατί την επιλέξατε;
Η ολοκλήρωση των σπουδών στη συγκεκριμένη σχολή είναι μια μεγάλη ανταμοιβή, ειδικά για ένα άτομο που έχει θέσει υψηλό στόχο εξαρχής. Προσωπικά μπήκα στη σχολή με τη νοοτροπία, πως όπως μπήκα – με πολύ υψηλό βαθμό, έτσι θέλω και να την τελειώσω. Η στοχοθεσία είναι ένα ζήτημα πάρα πολύ προσωπικό. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες προσδοκίες από τον εαυτό μας, δεν θέτουμε όλοι τον ίδιο πήχη. Η συγκεκριμένη σχολή προσφέρει πάρα πολλά εφόδια, σου ανοίγει πάρα πολλούς δρόμους και σε μαθαίνει πάρα πολλές αρετές. Πώς να είσαι υπομονετικός, πώς να επικοινωνείς με τους ανθρώπους, πώς να αντιλαμβάνεσαι ότι τα πράγματα δεν είναι απόλυτα, άσπρο ή μαύρο, αλλά υπάρχει και μια άλλη ζώνη που είναι ιδιαίτερα γκρίζα. Είναι γενικά ένα αντικείμενο που σε διαμορφώνει ως άνθρωπο, πέρα από επιστήμονα. Είναι μια σχολή κοινωνικο-ηθικής διάστασης. Όχι μόνο νομικής.
Από όσα αναφέρετε καταλαβαίνω ότι η Νομική ήταν για εσάς η πρώτη επιλογή…
Δεν ήταν μόνο η πρώτη επιλογή, αλλά και η μοναδική επιλογή. Είχα δηλώσει στο μηχανογραφικό μου μόνο Αθήνα και Θεσσαλονίκη και πέρασα Αθήνα.
Ποιοι οι στόχοι που θέτετε από εδώ και πέρα;
Τώρα είναι μέσα στο πλάνο μου τα πάντα. Σκέφτομαι μήπως αρχίσω την άσκησή μου για να δω και να κατασταλάξω σε ποιον τομέα θα κατευθυνθώ. Είναι μια σχολή με πάρα πολλά αντικείμενα, οπότε το να ξέρει κάποιος σε τόσο μικρή ηλικία τι θα κάνει για την υπόλοιπή του ζωή είναι κάτι που δεν συναντάμε συχνά. Μας παρέχονται όμως πάρα πολλές επιλογές, Το ότι τελειώνεις τη Νομική δεν σημαίνει ότι θα γίνεις μόνο και αποκλειστικά δικηγόρος. Αυτή είναι μια λάθος αντίληψη που επικρατεί. Δεν είμαστε δικηγορική σχολή, αλλά Νομική Σχολή. Η δυσκολία εννοείται είναι πολύ μεγάλη, αλλά με πρόγραμμα, με διαχείριση χρόνου πολύ σωστή, πιστεύω ότι μπορεί να ανταποκριθεί κάποιος.
Το κομμάτι της ψυχολογία και της ψυχιατρικής, λόγω και του πατέρα σας, είχε περάσει από το μυαλό σας;
Τον μπαμπά τον θαύμαζα πάντα, όχι μόνο λόγω του επαγγέλματός του, αλλά επειδή είναι ένας επιστήμονας που δεν κοιτά μόνο το επαγγελματικό, αλλά και το ανθρώπινο στοιχείο και τον είχα πάντα για παράδειγμα. Εγώ πιστεύω όμως, ότι ο συγκεκριμένος κλάδος δεν μου ταιριάζει απόλυτα. Δεν σκέφτηκα ποτέ την Ιατρική προς το τέλος της σχολικής μου ζωής. Τη σκεφτόμουν στα πιο μικρά μου χρόνια στο σχολείο. Γρήγορα κατάλαβα όμως ότι η Νομική μου ταίριαζε πολύ καλύτερα.
Υπήρξαν δυσκολίες στη φοιτητική ζωή;
Μόνο η περίοδος της μετάβασης. Από το σχολείο να περάσεις στη νοοτροπία του Πανεπιστημίου και στον τρόπο διαβάσματος. Σιγά σιγά με καθημερινή επαφή είναι διαχειρίσιμο και η προσαρμογή είναι ακόμη πιο εύκολη, όταν περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους που σου συμπαραστέκονται, είτε αυτοί λέγονται οικογένεια, είτε φίλοι, είτε γνωστοί και συγγενείς.
Ποια τα συναισθήματα των γονιών μετά την ολοκλήρωση των σπουδών σας;
Οι γονείς μου ανυπομονούν πολύ για την ορκωμοσία και τους ευχαριστώ πολύ για όλη τη βοήθεια. Πιστεύω πως όσο μεγάλη είναι η χαρά για έναν γονέα να βλέπει το παιδί του να πετυχαίνει σε μια σχολή είναι διπλή η χαρά να το βλέπει να την ολοκληρώνει, γιατί διαπιστώνουν οι γονείς ότι το παιδί τους είναι επιστήμονας, ειδήμων σε ένα συγκεκριμένο πεδίο και αρχίζει να αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες της ζωής. Είναι πολύ συγκινητικό για αυτούς, Ο πατέρας μου συγκινήθηκε, η μητέρα μου διπλά. Όλο ήταν μια διαφορετική εμπειρία για αυτούς και χαίρομαι που μπόρεσα να τους τη δώσω.
