Από μικρή ηλικία η επαφή με τη θάλασσα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς της. Αρχικά ως αθλήτρια και μετέπειτα ως εθελόντρια σε δράσεις που σχετίζονται με την προστασία των υδάτων, η Κατερίνα Τοπούζογλου περνούσε –και εξακολουθεί να περνάει– πολλές ώρες μέσα στη θάλασσα.
«Μπορεί να βιοπορίζομαι από τον τουρισμό, καθώς τα τελευταία είκοσι δύο χρόνια είμαι σύμβουλος ακινήτων στα νησιά των Κυκλάδων, ωστόσο το υγρό στοιχείο υπήρχε στη ζωή μου πάντα. Από παιδί έκανα κολύμβηση και ιστιοπλοΐα, ενώ θυμάμαι κάθε καλοκαίρι που πηγαίναμε με τους γονείς και την αδελφή μου μετά το μπάνιο μας στη θάλασσα να μαζεύουμε σκουπίδια. Αυτές οι διαδικασίες μού ήταν πολύ οικείες. Κάπως έτσι ξεκίνησα και τον οργανισμό All For Βlue (σ.σ. σκοπός είναι η προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήματος και η ενημέρωση για τα πλαστικά μίας χρήσης και τους τρόπους αποφυγής τους). Παράλληλα εδώ και πολλά χρόνια είμαι αθλήτρια της ελεύθερης κατάδυσης και της υποβρύχιας σκοποβολής. Όλα ξεκίνησαν το 2004…» περιγράφει η ιδρύτρια του περιβαλλοντικού οργανισμού All For Blue στο OK!.
«Η All For Blue, όπως και η ομάδα της Μάνιας Μπικώφ Lifeguard Hellas, είναι στο δίκτυο του οργανισμού “Αρίων” – ο επίσημος φορέας για την προστασία των κητοειδών στην Ελλάδα, υπό την εποπτεία της καθηγήτριας του ΑΠΘ Νατάσας Κομνηνού. Σε κάθε απεγκλωβισμό τέτοιου ζώου που βρίσκεται στην Αττική ή στις Κυκλάδες, επικοινωνεί με εμάς η κτηνίατρος του “Αρίων”, Ευγενία Σκούντζου, και σπεύδουμε στο σημείο», αναφέρει η Κατερίνα Τοπούζογλου.
Δεν σε φοβίζει η τόσο κοντινή επαφή με ένα τέτοιο ζώο;
Η κοντινή επαφή με τους ανθρώπους με φοβίζει περισσότερο από τα ζώα της θάλασσας. Θεωρώ ότι όλα αυτά τα ζώα είναι μέλη της υποβρύχιας οικογένειάς μας και όταν βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση προσπαθώ να τα προσεγγίσω με απόλυτο σεβασμό, ασφάλεια και ήρεμες κινήσεις. Χωρίς σπασμωδικά πλατσουρίσματα στη θάλασσα, ώστε να μη φοβηθούν, καθώς πρόκειται για άγρια ζώα που στρεσάρονται εύκολα και δεν είναι συνηθισμένα να έχουν γύρω τους ανθρώπους.
Πώς μπήκες στη διαδικασία να ιδρύσεις τον συγκεκριμένο οργανισμό το 2017;
Λόγω του ότι ασχολούμαι πολλά χρόνια με την αυτόνομη κατάδυση και είμαι αθλήτρια της ελεύθερης κατάδυσης, κάθε φορά που πήγαινα στη θάλασσα παρατηρούσα ότι ο όγκος των απορριμμάτων αυξάνεται και τα ψάρια μειώνονται. Άρχισα να σκέφτομαι πώς θα μπορέσω να μεταδώσω την αγάπη μου για τη θάλασσα στον κόσμο. Αναλογιζόμενη ότι εγώ υπήρξα πολύ ευαισθητοποιημένη από τους γονείς μου, αποφάσισα ότι πρέπει να το επικοινωνήσω με κάποιον τρόπο στα παιδιά στα σχολεία.
Πόσο εύκολο ήταν αυτό;
Το σεμινάριό μας αποτελείται από οπτικοακουστικό υλικό, με αποτέλεσμα το παιδί να μη βαριέται. Μπορώ, μάλιστα, να πω ότι τα παιδιά της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ενθουσιάζονται και ευαισθητοποιούνται. Η αλήθεια είναι ότι είχα κάποιους ενδοιασμούς όταν πήγαμε για πρώτη φορά σε ΕΠΑΛ, στο πλαίσιο μιας μεγάλης αποστολής με την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Ξεκινήσαμε από τη Ρόδο. Θυμάμαι λοιπόν ότι μπαίνοντας στην αίθουσα τα παιδιά μού φάνηκαν λίγο πιο ατίθασα. Βγήκα αμέσως και μιλώντας με τα μέλη της ομάδας, τους είπα: «Τι θα τους πω; Νιώθω ότι θα με κρεμάσουν» (Γελάει.) Μου απάντησαν: «Κατερίνα, εσύ κάνεις αυτό που αγαπάς. Μπες μέσα και φαντάσου ότι μιλάς στον κολλητό σου». Αυτό λοιπόν έκανα και συνεχίζω να κάνω. Σε αυτή την αίθουσα μπήκα με κομμένα πόδια και αμέσως μετά το πρώτο βίντεο είδα ότι σταμάτησαν όλοι να μιλούν και παρακολουθούσαν προσηλωμένοι αυτά που τους λέγαμε. Η εκπαίδευση της νέας γενιάς, οι βιωματικές δράσεις και η κυκλική οικονομία αποτελούν τους βασικούς πυλώνες του οργανισμού και φανερώνουν την τεράστια αγάπη και τον σεβασμό που έχουμε για το θαλάσσιο οικοσύστημα.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό OK! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
