Ο Λευτέρης Μητσόπουλος και η Λόλα αποκαλύπτουν στον ΟΚ! τον αληθινό Αντώνη Παπαηλία που κρύβεται πίσω από την σπαρταριστή περσόνα αλλά και τον αυθεντικό και υπερταλαντούχο παρτενέρ του στο σόου.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση από τις στιγμές σας στο J2US;
Λευτέρης: Καταρχάς μου άρεσε που δεν υπήρχαν φασαρίες και ίντριγκες. Ήταν ένας λόγος που περάσαμε ακόμη καλύτερα. Στη μεταξύ μας επαφή με τον Αντώνη κάθε μέρα ήταν διαφορετική, ήταν τέλειες μέρες. Τις Πέμπτες ήταν η μέρα που κάναμε τη γενική πρόβα το τραγούδι αλλά και τα σκηνικά και χορευτικά.
Αντώνης: Και κάθε μέρα ο Λευτέρης φορούσε στολές και ερχόταν ντυμένος κάτι άλλο.
Λευτέρης: Στο Happy Day στον Alpha όπου εμφανίζομαι καθημερινά κάνω το δικό μου χιουμοριστικό κομμάτι με διάφορα βίντεο από όλο τον πλανήτη που έχουν γίνει viral, αλλά φτιάχνω και τα δικά μου βίντεο στα οποία εμφανίζομαι ντυμένος κάτι διαφορετικό κάθε φορά. Ανάλογα το κόνσεπτ, μπορεί να ντυθώ Σταχτοπούτα, Σούπερμαν, μπορεί και κουραμπιές.
Αντώνης: Στην πρόβα για το χριστουγεννιάτικο σόου ήρθε ντυμένος Χιονάτη. Έγινε χαμός!
Λευτέρης: Μη φανταστείς ότι πάω κανονικά στο στούντιο και ντύνομαι στο καμαρίνι. Ντύθηκα Χιονάτη στο αυτοκίνητο και έτσι μπήκα στο στούντιο. Γελούσαν όλοι, ο Αντώνης ήταν ήδη εκεί και γούσταρε τρομερά. Ήμασταν δύο, με τα φορέματα και τις περούκες, και ευχαριστιόμασταν που οι άλλοι διασκέδαζαν μαζί μας.
Αντώνης: Ο Λευτέρης έχει και μια άλλη πλευρά, πιο εσωτερική. Τον έχω μάθει τόσο καλά που μπορώ να τον καταλάβω από τα μάτια του. Εκεί που με ρήμαξε ήταν όταν μας έπαιρναν συνέντευξη για κάποια εκπομπή στο τελευταίο live και αποκάλυψε πως αφιερώνει την καλή του πορεία στο παιχνίδι στους δύο κολλητούς του που έχουν φύγει από τη ζωή. Τότε συνειδητοποίησα τι πλάσμα είναι.
Λευτέρης: Ναι. Έχω χάσει δύο κολλητούς μου φίλους με διαφορά τριών χρόνων. Δεν μου ήταν εύκολο. Στον πρώτο μου φίλο ήμουν 22. Ήμουν σχεδόν εκεί και μετά από 3 χρόνια έχασα και τον άλλο μου φίλο, με τον οποίο είχαμε έρθει πιο κοντά αφού έφυγε ο πρώτος. Τα έφερε έτσι η ζωή και σκοτώθηκε πολύ κοντά εκεί όπου σκοτώθηκε και ο πρώτος, αφού είχε μείνει 11 μέρες στην εντατική. Λίγες μέρες πριν από το δεύτερο συμβάν ήταν που πέθανε η γιαγιά μου η Βάβω, που την ξέρατε από τα βίντεο. Ήμουν εγώ εκείνος που τη φρόντιζε – την έκανα μπάνιο, της άλλαζα πάνες, την τάιζα, της μαγείρευα, την είχα σαν μικρό παιδί. Μου έλεγε, όπως οι περισσότεροι, «θέλω να φύγω όρθια και να μην ταλαιπωρηθώ» και εγώ της απαντούσα: «Γιαγιά μου, ό,τι και να γίνει, θα είμαι εγώ εδώ και θα σε φροντίζω». Την αγαπούσα πάρα πολύ. Ζώντας αυτές τις τραγικές καταστάσεις έγινα πολύ συνειδητοποιημένος. Ήμουν σαν ένα πούπουλο στον αέρα, δεν ένιωθα κάτι. Από τη μία ήμουν στενοχωρημένος και από την άλλη τα είχα όλα τοποθετημένα στα σωστά κουτάκια, με τη σκέψη πως δεν μπορώ να κάνω και κάτι για να τα αλλάξω… Οπότε ήταν θέμα διαχείρισης από πλευράς μου, χωρίς να πέσω σε κατάθλιψη. Μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο, αλλά προσπάθησα να το κάνω εύκολο. Από εκεί και πέρα, έγινα διαφορετικός, δεν με απασχολούν τα απλά και μίζερα πράγματα. Τίποτα δεν είναι πρόβλημα, δεν θα με νοιάξει αν θα μου πέσει το κινητό και θα σπάσει ή αν κάποιος μου γρατζουνίσει το αυτοκίνητο.
Τελικά τι κερδίσατε από τη συμμετοχή σας στο J2US;
Λευτέρης: Για αρχή κερδίσαμε «μάτι» στον τελικό. Ήμουν με δύο άφθες στη γλώσσα, κριθαράκι στο μάτι και ψύξη στην αριστερή πλευρά ώμου – αυχένα. Από το παιχνίδι έχω μια πολύ ωραία εικόνα. Γνώρισα υπέροχους ανθρώπους, ανάμεσά τους τον Νίκο Κοκλώνη. Ο Νίκος είναι φοβερός, ακομπλεξάριστος, αγαπά αυτό που κάνει και κάνει πλάκα πρωτίστως με τον εαυτό του. Είναι πολύ καλός οικοδεσπότης σε αυτό το πάρτι. Είμαι χαρούμενος που έτσι ήρθαμε πιο κοντά, ήταν πάντα μαζί μας την ώρα της κριτικής. Τον ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσε.
Αντώνης: Το ταξίδι ήταν απίστευτο. Από το ένα μέχρι το δέκα, θα βάλω δέκα με τόνο για όλη την παραγωγή, από τον αρχηγό, τον Νίκο Κοκλώνη, μέχρι εκείνους που έχουν βοηθητικούς ρόλους. Πηγαίναμε στο στούντιο και ήταν όλοι χαρούμενοι. Άρα το αφεντικό, ο Νίκος, κάτι κάνει καλά. Για τον Νίκο τι να πρωτοπώ; Τον αγαπώ, δεν τον ξέρω πολύ καλά, τον εκτιμώ και τον ευχαριστώ
Από το περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
