Από τις αθηναϊκές πίστες και τη νυχτερινή διασκέδασε στη συγγραφή βιβλίων και θεατρικών έργων. Έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί με λίγα λόγια η ιστορία του Γιώργου Δούκα που εγκατέλειψε το τραγούδι σε μια από τις κορυφαίες στιγμές στην καριέρα του και έπειτα από 8 χρόνια έρευνας, κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του «Με το παράξενο όνομα Κοραμά» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση.
Ο γνωστός ερμηνευτής και συγγραφέας μιλά στο okmag για τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει, το όραμα που είχε από νωρίς να ασχοληθεί με τη συγγραφή και τον εργασιακό ρατσισμό που έχει δεχθεί. Ο Γιώργος Δούκας μάλιστα μιλά και για το νέο του βιβλίο που έχει αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό και καταπιάνεται με -το πιο επίκαιρο από ποτέ- θέμα της κακοποίησης.
«Προσπαθώ μέσα από το βιβλίο μου να δώσω φωνή στις κακοποιημένες γυναίκες»
Πείτε μας αρχικά λίγα λόγια για το βιβλίο σας «Με το παράξενο όνομα Κοραμά».
Όπως παροτρύνω και τους αναγνώστες -πριν το διαβάσουν- να γνωρίζουν ότι έχει μια πολύπλοκη δομή αυτό το έργο. Είναι σαν θέατρο μέσα στο θέατρο. Σε ένα υπόγειο κρατούνται τέσσερις φαινομενικά άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, μαζί και η γυναίκα με το παράξενο όνομα Κοραμά. Αυτοί οι 4 άνθρωποι προσπαθούν κάτω από την απειλή του ψυχασθενικού απαγωγέα τους να βρουν τι κοινό παρανομαστή έχουν και όντως το βρίσκουν. Αυτό στηρίζεται σε ένα μυστικό της εκκλησίας μας, για έναν Άγιο, του οποίου ο βίος και η διαδρομή είναι ζωγραφισμένα σε μια σπηλιά στην περιοχή Γκιόρεμε της Καππαδοκίας.
Τα στοιχεία γραφής μου είναι λίγο πιο πεζά, απ’ ότι προτάσσει η λογοτεχνική γραφή ενός βιβλίου, αλλά η πολύπλοκη δομή μου χωρίζεται σε επίπεδα. Χρησιμοποιώ πάντα ανθρώπους της καθημερινότητας, με τους οποίους ο αναγνώστης μπορεί να ταυτιστεί. Ο λόγος μου είναι πεζός και πληθωρικός, όσον αφορά τον λόγο τους. Δεν χρησιμοποιώ πολλές φιοριτούρες και λογοτεχνικά τεχνουργήματα για να δείξω έναν απλό άνθρωπο που έχει απαχθεί και κρατείται ενάντια στη θέλησή του σε ένα υπόγειο. Κάνω τον λόγο μου πιο ζωντανό και καθημερινό στους ήρωές μου.
Στο έργο, ενώ αυτά που προαναφέρθηκαν συμβαίνουν στο υπόγειο, στο ισόγειο σε μια θεατρική σκηνή και σε ένα φουαγιέ, παρουσιάζεται το βιβλίο «Με το παράξενο όνομα Κοραμά» στους δημοσιογράφους σε μια press conference και όσα γράφει το βιβλίο που θα μπουν στη θεατρική αίθουσα να τα δουν ως παράσταση, συμβαίνουν στο υπόγειο που κρατούνται οι πρωταγωνιστές μου. Από τη φύση του, αυτό έχει μια διαφορετικότητα. Στηρίζομαι στη διαφορετικότητα του ατόμου. Όταν είσαι γκέι, straight, υπέρβαρος, ένας άνθρωπος που δεν κατατάσσεσαι από τους πολλούς σε μια κατηγορία, να μπορείς να ταυτιστείς με αυτό το πράγμα και να έχεις φωνή. Η κεντρική ιδέα του μυθιστορήματος είναι μέσα από τη μυθοπλασία. Προσπαθώ να δώσω φωνή στις κακοποιημένες γυναίκες, στα παιδιά που δέχονται έντονο ρατσισμό και τα διαχωρίζουν ως ανθρώπους μιας διαφορετικής οντότητας. Προειδοποιώ ότι διαβάζοντας το βιβλίο, θα έρθει μέσα σου σε σύγκρουση το νόμιμο με το ηθικό.
Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπικότητα και ανήκει σε μια κοινωνία, κρίνεται δυστυχώς από τους κανόνες της εκάστοτε κοινωνίας και κάστας. Εν έτη 2024 δεν πρέπει να ισχύει αυτό το πράγμα.
«Δεν μου άρεσε όταν ένα τόσο μεγάλο κίνημα, όπως το #Metoo, επικεντρώθηκε μόνο στους ηθοποιούς και όχι σε όλους τους κλάδους»
Η θεματική με την οποία καταπιάνεστε είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Το θέμα της βίας και της κακοποίησης των γυναικών είναι κάτι που μας απασχολεί έντονα τα τελευταία χρόνια. Το βιβλίο, όπως περιγράφετε έχει μια θεατρικότητα, θα το βλέπατε και ως ένα κείμενο που θα μπορούσε να δραματοποιηθεί;
Ήδη μου έχει γίνει πρόταση για κάτι τέτοιο. Λόγω της πολύ δυνατής ιστορίας της πρωταγωνίστριάς μου. Ενώ αρχικά, η πρωταγωνίστρια είναι η Κοραμά, είναι στην πραγματικότητα η Νατάσα Αρχαγγέλου, μια κακοποιημένη γυναίκα που υπέστη κακοποίηση και έχασε το αγέννητό παιδί της. Εγώ ένιωσα ότι πρέπει να δώσω φωνή σε αυτό το πρόσωπο. Σε αυτό το βιβλίο, δανείστηκα στοιχεία από 10 διαφορετικές προσωπικότητες που γνωρίζω και συνέθεσα το βιβλίο μου. Ναι, είναι επίκαιρο και δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη στιγμή για ‘μένα, να αποσυρθώ από το τραγούδι και τη δισκογραφία, να γράψω ένα βιβλίο και αυτό να εκδοθεί το 2024 μιλώντας το θέμα της κακοποίησης.
Οφείλω όμως, εδώ να τονίσω πως δεν μου άρεσε όταν ένα τόσο μεγάλο κίνημα, όπως το #Metoo, επικεντρώθηκε μόνο στους ηθοποιούς και όχι σε όλους τους κλάδους. Αποσιωπήθηκε από κάποιους, κάποιοι το σφετερίστηκαν, μείωσαν το λειτούργημα που έκανε η αθλήτρια που τόλμησε να ανοίξει το στόμα της και την ψυχή της και να μιλήσει για την κακοποίηση που υπέστη και χρησιμοποιήθηκε από κάποιες και κάποιους για να προβάλλουν την τηλεοπτική τους περσόνα.
Σας έχει συμβεί είτε να υποστείτε κάποιο περιστατικό βίας, να ακούσετε ή να βρεθείτε μπροστά σε ένα τέτοιο περιστατικό;
Μου έχει τύχει, απλώς δυστυχώς για κάποιους εμένα ο χαρακτήρας μου δεν το επέτρεψε. Προς Θεού δεν θέλω να κρίνω κάποιον, ο κάθε άνθρωπος αντιδρά βάση των δικών του δυνάμεων σωματικών και ψυχικών. Εγώ δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Υπήρξε περιστατικό που πήγαν σε εμένα να δημιουργήσουν πρόβλημα και ό,τι είχα μπροστά μου τους το πέταξα στο κεφάλι. Άνθρωπος που κατηγορήθηκε και αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει φυλάκιση με καταταλαιπώρησε για να κάνει ένα θεατρικό μου έργο με κάτι ραντεβού που δεν έγιναν ποτέ. Εγώ δεν θέλησα να δώσω δύναμη σε αυτό. Εγώ και σε κορίτσια στη νύχτα που προσπάθησαν να τα κακοποιήσουν λεκτικά, πάτησα το πόδι μου. Δεν μου έχει συμβεί να είμαι μπροστά σε κάποιο περιστατικό κακοποίησης γυναίκας και φυσική βία, γιατί τώρα θα ήμουν στη φυλακή με τον τρόπο που θα αντιδρούσα. Πάτησα όμως, το πόδι μου όπου μπορούσα γι’ αυτό και δεν μπήκα σε κλίκες στη νύχτα.
Έχετε δεχθεί όμως προσωπικά ρατσισμό;
Ναι. Γιατί ήμουν ο τραγουδιστής που ξεκίνησε να γράφει. Ευτυχώς ξεκίνησα με ένα παιδικό βιβλίο για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Παιδείας για την Ανακύκλωση και έκανα κάποιες θεατρικές παραστάσεις με σημαντικούς ανθρώπους και παιδική θεατρική παράσταση.
Η μετάβαση από το τραγούδι στη συγγραφή
Να αλλάξουμε λίγο κλίμα και να μου πείτε πώς από το τραγούδι έγινε η μετάβαση στη συγγραφή και που αυτές οι δυο Τέχνες συναντιόνται για εσάς.
Γεννήθηκα καλλιτέχνης. Από τη μέρα που γεννήθηκα, είχα όνειρο να τραγουδήσω με τον Γιάννη Πάριο και να γράψω ένα βιβλίο και ευτυχώς τα κατάφερα και τα δυο. Αυτά τα δυο ενώνονται μέσα μου, όμως, δεν μπορείς να τραγουδάς σε νυχτερινά μαγαζιά και να γράφεις ένα παιδικό διήγημα ή ένα μυθιστόρημα γιατί χρειάζεσαι χρόνο. Όταν είδα τα σημάδια των καιρών που οδηγούσαν στην κατάντια της νύχτας και σε ένα θέμα το οποίο θα απασχολήσει πάρα πολύ, καθώς έγινε η πρώτη νομική κρούση από την κυρία Λούκα Κατσέλη, από την αντίστοιχη ΑΕΠΙ. τη σημερινή ΕΔΕΜ (Ένωση Δικαιούχων Έργων Μουσικής) για τις Playlists και τον τρόπο που χειρίζονται τα ραδιόφωνα και τους καλλιτέχνες, αποφάσισα να αλλάξω πορεία. Όταν είχα αναφερθεί στα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών μου είχε πει “μην γίνεσαι πικρόχολος”. Υπάρχει, όμως, μεγάλο πρόβλημα στη νύχτα και το είδα και με τα reality και τους καλλιτέχνες που έμπαιναν στη νύχτα χωρίς πείρα.
Ο καλλιτέχνης μέσα μου γεννούσε συνέχεια και είχα το χάρισμα να μπορέσω να δω μπροστά. Έκανα πράγματα στη νύχτα που ήταν μπροστά από την εποχή μου, αλλά δεν μπορούσα να πατήσω σε αυτή την πλατφόρμα και το σαθρό σύστημα, όπου έπρεπε να κάνεις κάποια πράγματα για να υπάρχεις. Οπότε τότε ο συγγραφέας Γιώργος έβλεπε τον Γιώργο με τους γκρίζους κροτάφους και υπήρχαν άνθρωποι που ήξεραν το μεγάλο όνειρό μου για τη συγγραφή.
Είχα πει όσο μεγάλη δισκογραφική πορεία και να έχω στα 50 θα σταματήσω και θα ξεκινήσω να γράφω, απλώς μου συνέβη μια δεκαετία νωρίτερα. Πίστευα πάντα στον εαυτό μου και δεν έμπλεξα ποτέ με ναρκωτικά κλίκες και τέτοια για να προστατεύσω τον εαυτό μου. Διάλεγα μικρές πίστες για να είμαι ο αρχηγός και να κάνω τις συνεργασίες που ήθελα. Και δείτε τώρα στα 50 μου χρόνια, έκδωσα το πρώτο ολοκληρωμένο μυθιστόρημά μου.
«Έφαγα αμέτρητες σφαλιάρες, βίωσα ρατσισμό»
Υπάρχουν πράγματα που δεν πήγαν όπως τα θέλατε;
Ναι, πάρα πολλά. Έφαγα αμέτρητες σφαλιάρες, βίωσα ρατσισμό. Τα πρώτα μου γραπτά κείμενα δεν γίνονταν δεκτά, γιατί ήμουν τραγουδιστής. Έδωσα ένα έργο σε έναν τάχα σπουδαίο σκηνοθέτη και το απέρριψε και όταν το επανέφερα με ψευδώνυμο, έγινε δεκτό και ήθελαν να γίνει θεατρική παράσταση και φυσικά είπα όχι. Εκεί κατάλαβα τα ψυχικά μου αποθέματα.
Μέχρι στιγμής ποια βήματα έχετε πετύχει στο κομμάτι της συγγραφής;
Έχω γράψει μουσικοθεατρικά έργα, ένα παιδικό θεατρικό έργο και ένα παιδικό βιβλίο για την ανακύκλωση. Το μυθιστόρημα «Με το παράξενο όνομα Κοραμά» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαζήση. Ετοιμάζουμε το επόμενο που θα είναι ένα νέο project με την Πέμη Ζούνη.
Ο ρόλος της Σοφίας Αλιμπέρτη στην πορεία του και οι άνθρωποι που τον στήριξαν
Υπάρχουν άνθρωποι που πίστεψαν πολύ από την αρχή σε εσάς;
Ο πρώτος άνθρωπος που με πίστεψε και μου είπε “δεν είσαι για τη μουσική εσύ, αλλά για να γραφείς” είναι η Σοφία Αλιμπέρτη. Η Σοφία έχει αυτό το χάρισμα και έκρινε αυτό που εγώ φοβόμουν να δω. Η Ζήνα Κουτσελίνη μόλις είδε το πρώτο μου θεατρικό μου είπε ότι έχω ταλέντο και μου επισήμανε τα προβλήματα που είχα και φυσικά ο άνθρωπος που με έβγαλε από τα αζήτητα – καλλιτεχνικά- ήταν ο Γρηγόρης Αρναούτογλου που μου έδωσε λόγο για να πω από τη δική μου σκοπιά, επειδή κρίθηκα από κάποιους ως κακός συνεργάτης και άνθρωπος. Με φιλοξένησε στην εκπομπή του και είπα την αλήθεια μου.
Με συκοφάντησαν για μια συνεργασία που δεν έγινε και γιατί δεν ήθελα να πληρώσω για να κάνω video clip και να παίζουν τα τραγούδια μου στο ραδιόφωνο.
Οι συνεργασίες σταθμός στην καριέρα του
Εκτός από τη συνεργασία με τον Γιάννη Πάριο που ξεχώρισατε, υπάρχουν άλλες συνεργασίες που δεν ξεχνάτε;
Η συνεργασία με την Αλέκα Κανελλίδου και την Ηρώ, που με τη δύναμη της απλότητας και της ερμηνείας της, έκανε έναν ολόκληρο χώρο να σηκώνεται όρθιος και να τη χειροκρτοτά. Έναν χρόνο μετά, το καινούργιο σηματοδοτήθηκε όταν ξεκινήσαμε όλοι μεταξύ μας άγνωστοι -πλην του Λάμπη Λιβιεράτου- στις Θαλασσιές Χάντρες, με τον Αντώνη Ρέμο, τη Νατάσα Θεοδωρίδου, τον Παντελή Καναράκη και τον Τριαντάφυλλο. Τότε κατάλαβα ότι οι καιροί αλλάζουν. Ήταν από τις μεγάλες στιγμές της νυχτερινής ζωής της Αθήνας.
Έχουν υπάρξει στιγμές που έχετε πληγωθεί στην πορεία σας;
Δεν με πλήγωσε που δεν μπόρεσα να συνεχίσω την επιτυχημένη ποριέα στο τραγούδι, όταν έγινε το μεγάλο μπαμ, αλλά έχω πληγωθεί από ανθρώπους που ήταν αχάριστοι. Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο σε έναν φίλο και τον πληγώνει, εσύ πληγώνεσαι διπλά. Εγώ είμαι ένας πολύ σκληρός άνθρωπος και αυτό μου έκανε και καλό και κακό. Ο εγωισμός με προφύλαξε, όμως, από ανθρώπους που διαισθητικά ένιωσα ότι θα προκαλέσουν κακοτοπιές. Τότε έλεγα “καλύτερα σκληρός, παρά πληγωμένος”.
Υπάρχουν σχέδια για το μέλλον;
Έχουμε κάνει παρουσιάσεις σε πολλά σημεία της Ελλάδας και ξεκινάμε έναν νέο κύκλο παρουσιάσεων με τη δεύτερη επανεκτύπωση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Συζητάμε για να γίνει η ιστορία της Κοραμά, τηλεοπτική σειρά. Και ετοιμάζω το επόμενο βιβλίο που θα είναι μια θεατρική παράσταση που μπλέκεται η τραγωδία με την ιστορία και αν όλα πάνε καλά θα ακολουθήσει μια πανευρωπαϊκή περιοδεία.
Διαβάστε επίσης:
