Σαν σήμερα δυο χρόνια πριν η Ελλάδα ζούσε μια από τις μεγάλες τραγωδίες. 57 συνάνθρωποί μας χάθηκαν άδικα για πάντα. Και το 57 δεν είναι αριθμός… Είναι άνθρωποι δικοί μας. Είναι τα παιδιά μας, οι μανάδες μας, τ΄ αδέλφια μας. Είναι άνθρωποι που είχαν να ζήσουν πολλά ακόμα... Άνθρωποι με όνειρα και λαχτάρα για ζωή. Και μετά από εκείνο το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου του 2023 σιωπή. Θάνατος. Απόγνωση. Θυμός. Σήμερα δυο χρόνια μετά ο θυμός των συγγενών των θυμάτων δεν έχει κοπάσει. Και όλοι σήμερα θα κατέβουν στους δρόμους. Σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο. Ζητώντας ΔΙΚΑΙΩΣΗ.
Ο Χριστόφορος Κωνσταντινίδης είναι ένας ταλαντούχος αθλητής και πρωταθλητής της ενόργανης γυμναστικής. Σήμερα μιλάει στο okmag όχι για τις αθλητικές του επιδόσεις, όπως θα έπρεπε αλλά για την μητέρα του. Τη Βασιλική Χλωρού. Μια μάνα 4 παιδιών. Μια σύζυγο, μια γιαγιά, που πρόσφερε όχι μόνο στην οικογένειά της αλλά και στον συνάνθρωπό της. Ήταν στο 3ο βαγόνι του μοιραίου τρένου εκείνη τη νύχτα. Το νήμα της ζωής της κόπηκε βάναυσα και άδικα λίγο πριν κλείσει τα 55 της χρόνια.
Η οικογενειακή φωτογραφία της Βασιλικής με τον σύζυγο και τα παιδιά της σε ανέμελες στιγμές ευτυχίας είναι γροθιά στο στομάχι…
Ο Χριστόφορος συγκλονίζει σήμερα στο okmag μιλώντας για την μητέρα του και τον άδικο χαμό της
Πέρασαν δυο χρόνια από εκείνη την τραγική μέρα. Ποια είναι σήμερα τα συναισθήματα και οι σκέψεις που σου έρχονται στο μυαλό; Έχει καταλαγιάσει ο θυμός;
Το συναίσθημα είναι ένα. Ο θυμός. Προφανώς και όχι δεν έχει καταλαγιάσει. Πως θα μπορούσε άλλωστε; Όταν το έγκλημα μετά την σύγκρουση των δύο τρένων συνεχίστηκε.
Έχεις καταφέρεις να πενθήσεις τη μητέρα σου;
Όχι δεν έχω πενθήσει και δεν θα μπορέσω μέχρι να έρθει η δικαίωση.
Πώς θυμάσαι τη μητέρα σου, Βασιλική Χλωρού και πώς θέλεις να τη θυμάται ο κόσμος; Θυμόμαστε όλοι την συγκινητική ανάρτηση που είχε κάνει όταν σκοτώθηκε η μητέρα σου λέγοντας πόσο συνέβαλε στο να γίνεις πρωταθλητής της ενόργανης γυμναστικής.
Το πως θυμάμαι την μητέρα μου είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση. Η μητέρα μου ήταν πολλά! Το σπουδαιότερο που θα πω είναι ότι ήθελε να βοηθάει όλο το κόσμο ανεξάρτητα αν τον γνώριζε η όχι. Ο κόσμος θα ήθελα απλά να την ΘΥΜΑΤΑΙ όπως και τους υπόλοιπους 56. Όσο για το κομμάτι του πρωταθλητισμού εύχομαι όλοι οι γονείς να στηρίξουν τα παιδιά τους όπως στήριξε εμένα η μητέρα μου.
Πότε πιστεύεις και με ποιο τρόπο ότι θα νιώσεις δικαίωση τόσο εσύ όσο και ο πατέρας σου και τα αδέλφια σου;
‘Οταν οι ένοχοι για την δολοφονία της μητέρας μου και 56 αθώων νέων ανθρώπων θα τιμωρηθούν με τις ποινές που τους αρμόζουν.
Πώς νιώθεις που σήμερα όλη η Ελλάδα αλλά και πολλοί άνθρωποι στο εξωτερικό είναι στο πλευρό σας κα διαδηλώνουν μαζί με όλους εσάς τους συγγενείς των 57 θυμάτων;
Από την μία νιώθω χαρά που βλέπω όλη την Ελλάδα ενωμένη και από την άλλη νιώθω θλίψη που έπρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο για να ενωθούμε.
Σε τι διαφώνησες και αποφάσισες να αποχωρήσεις από τον σύλλογο της Μαρίας Καρυστιανού;
Ο σύλλογος δεν είναι της Μαρίας Καρυστιανού. Είναι ο σύλλογος συγγενών θυμάτων Τεμπών. Αποχωρήσαμε σαν οικογένεια για προσωπικούς λόγους. Όταν θα έρθει η ώρα της δίκης, όλες οι οικογένειες θα είμαστε ενωμένες γιατί παλεύουμε για έναν κοινό σκοπό. ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ.
Η Βασιλική Χλωρού που χάθηκε άδικα στην τραγωδία των Τεμπών
Διαβάστε επίσης: Πόρισμα ΕΟΔΑΣΑΑΜ για Τέμπη: Πιθανή η παρουσία αγνώστου καυσίμου, λάθη, έλλειψη προσωπικού και ελέγχων
